در وضعیت های مختلف مثل ترومبوز سیاهرگهای عمقی، آمبولی مغزی و بیماریهای دریچه ای قلب استفااده از داروهای ضد انعقاد خوارکی لازم است. فاکتورهای انعقادی که در مسیر خارجی قرار دارند با داروهای ضد انعقاد خوارکی سرکوب می شوند. PT یک آزمایش انتخابی در کنترل درمان با داروهای ضد انعقاد خوراکی است. نتایج PT بدست آمده در آزمایشگاههای مختلف با هم متفاوت هستند. برای یکسان سازی گزارش PT در سراسر دنیا INR پیشنهاد شده است. این روش اختلاف موجود بین آزمایشگاهها را که نشأت گرفته از اختلاف در حساسیت ترومبوپلاستینها و روش آزمایشگاهی بکار گرفته شده توسط آنها بود، از بین می برد. بر اساس این روش پیشنهاد می شود که دوز داروی ضد انعقاد خوراکی آنقدر باشد که INR برای بیمارانی که دارای دریچه مصنوعی مکانیکی قلب هستند، 5/3 – 5/2 و برای بقیه بیماران بین 3-2 باشد. همچنین پیشنهاد شده است برای بیمارانی که دچار سکته قلبی شده واحتیاج به درمان با داروهای ضد انعقاد خوارکی دارند، مقدار INR بین 5/2 تا 5/3 باشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |