پژوهش در پزشکی

در تحقیق حاضرآثار اولتراسوند درمانی بر ویژگیهای سلولی و ضخامت بافت اسکار پوست خرگوش بررسی شد. در 7 راس خرگوش نر تحت بیهوشی عمومی و در شرایط استریل 4 برش با ضخامت کامل بطول cm3 در پوست پشت آنها ایجاد شد. برش اول برای اولتراسوند درمانی, دومی برای اولتراسوند درمانی خاموش, سومی برای آغشته کردن زخم با ژله و چهارمی برای درمان با بتادین درنظر گرفته شدند. روز عمل جراحی روز صفر محسوب می‌شد و روز بعد روز یک و الی آخر ویژگیهای اولتراسوند درمانی از این قرار بود: 1MHZ & Pulsed & 2:8 & 0.5 watt/cm2 & 4min اولتراسوند درمانی و سایر درمانها از بعد از عمل جراحی بطور روزانه انجام شدند. در روز سی بمنظور بررسی بافت اسکار بعد از کشتن خرگوشها با اتر نمونه‌برداری بافتی بعمل آمد و مراحل کار عملی بافت‌شناسی عمومی بر روی نمونه‌ها انجام شد و برشها با رنگ هماتوکسلین و ائوزین رنگ شدند. با استفاده از قطعه‌های چشمی مخصوص سلولهای فیبروبلاست و ماکروفاژ و نوتروفیل و اندوتلیوم عروق شمارش شدند و ضخامت بافت اسکار و اپیدرم جدید اندازه گرفته شدند. داده‌ها به روش آنالیز واریانس ارزیابی شدند. بالاترین میانگین فیبروبلاست و ماکروفاژ و نوتروفیل متعلق به گروه پلاسبو و بالاترین میانگین اندوتلیوم عروق و ضخامت بافت اسکار متعلق به گروه ژله و بالاترین میانگین اپیدرم جدید متعلق به گروه اولتراسوند درمانی بود. هیچکدام از تغییرات فوق بین گروههای تحقیق از نظر آماری معنی‌دار نبودند. اولتراسوند درمانی طبق برنامه انجام شده در تحقیق حاضر تاثیرمثبت بر بافت اسکار حاصل از زخم برش پوست خرگوش نداشت.