چکیده: (۱۰۴۴۹ مشاهده)
پس از خروج اسپرم از بیضهها، به منظور انجام صحیح فرایند لقاح با تخمک، اسپرم نیازمند یکسری تغییرات تکاملی است. به این تغییرات بلوغ اسپرم گفته میشود که در اپیدیدیم محیط مناسب برای بلوغ اسپرم را فراهم میآورد. در طی این فرآیند در اجزاء لیپیدی و پروتئینی غشای پلاسمایی اسپرم تغییراتی نظیر ورود، حذف و یا دوبارهسازی ممکن است رخ دهد. ارزیابی هر یک از این تغییرات نقش مهمی در فهم عملکرد اپیدیدیمی دارد. قسمتهایی از Caput و Corpus اپیدیدیم موش انتخاب شده، پس از انجام فرایندهای مکانیکی و آنزیمی بافت همبند مربوطه زدوده شده و لایهای با قطر کمتر از یک میلیمتر حاصل آمد. اجزای اپیدیدیمی به محیط RPMI-1640 که با آندروژن و FCS تکمیل میشد، کشت داده شد. سنتز و ترشح پروتئین توسط فلوروگرافی و SDS-PAGE ارزیابی شد. با تزریق مکرر اسپرماتوزاهای زنده موش به یک خرگوش، آنتی سرم ضد پروتئین سطحی اسپرم موش تهیه شد. آنتیسرم به وسیله روشهای الیزا و ایمونوفلورسانس چک میشد. پروتئینهای اساسی در ترشحات اپیدریمی و سطح اسپرم به وسیله Western blotting مورد ارزیابی قرار گرفت. کشت سلولهای اپیتلیال اپیدیدیم، 20 باند مجزای پروتئینی را نشان داده که ضخیمترین آن در فاصله KD200-2 بود. سرم ایمیون با باندهای پروتئینی 20، 24، 54 و 58 کیلودالتونی پس از Western blotting واکنش داد. سلولهای اپیتلیال اپیدیدیم پروتئینها و گیلکوپروتئینهایی ترشح میکنند که برخی از آنها به سطح اسپرم چسبیده و احتمالا نقش مهمی در تداخل اسپرم- اوویست بازی میکنند. ما چهار پروتئین با وزنهای مولکولی 20، 24، 54 و 58 کیلودالتون را شناسایی کردیم که به وسیله اپیتلیوم اپیدیدیم ترشح شده و به سطح اسپرم میچسبند. تحقیقات آتی به خالصسازی پروتئینها و ارزیابی نقش آنها در فرایند لقاح و توانایی بارورسازی اسپرم با استفاده از تکنیک IVF معطوف خواهد شد.
نوع مطالعه:
عمومی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1381/10/12 | انتشار: 1379/12/25