جلد 11، شماره 1 و 2 - ( فروردین - شهریور 1366 )
جلد 11 شماره 1 و 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tousi P, Ahmadi F, Azizjalali M. Evaluation of Pemphigus in Iranian Patients. Research in Medicine 1987; 11 (1 and 2)
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2523-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2523-fa.html
طوسی پرویز، احمدی فائزه، عزیز جلالی میر هادی. بررسی بیماری پمفیگوس در بیماران ایرانی. پژوهش در پزشکی. 1366; 11 (1 و 2)
بخش پوست، مرکز پزشکی لقمان حکیم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (3598 مشاهده)
پمفیگوس بیماری تاولی نادری است که کمتر از یک درصد بیماران مراجعه کننده به بخش های بزرگ دانشگاهی را شامل می شود. 60 مورد بیماری پمفیگوس طی مدت 6 سال از سال 58 تا اواخر 63 در بخش های بیماری های پوست دانشگاه شهید بهشتی از نظر شیوع سنی، جنسی، اهلیت، سیر بالینی، محل شروع ضایعات، میزان شروع داروی استروئید جهت کنترل و علائم پاراکلینیکی مورد بررسی قرار گرفتند. این بررسی نشان داد که شیوع بیماری در بیماران ایرانی بر خلاف آمار جهانی در زنان بیشتر از دو برابر مردان است. در همه سنین پمفیگوس ولگاریس شایع تر از انواع دیگر پمفیگوس است. بیمارانی که با دوز 120 میلی گرم روزانه پردنیزولون درمان شدند نسبت به سایر بیماران که با دوزهای 80 و 180 میلی گرم به بالا درمان گردیند پاسخ بهتری داشتند. شایع ترین عوارض درمان عوارض عفونی و بعد قلبی – تنفسی و شایع ترین محل عفونت پوست بود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1365/2/5 | پذیرش: 1365/6/19 | انتشار: 1366/1/30
دریافت: 1365/2/5 | پذیرش: 1365/6/19 | انتشار: 1366/1/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb