جلد 25، شماره 2 - ( تابستان 1380 )                   جلد 25 شماره 2 صفحات 53-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
مسعود موسوی نسب ، شهلا غضنفری ، علیرضا توکلی کازرونی ، رضا اسلان‌زاده . بررسی نگرش اساتیدی که بین سالهای 1372 الی 1375 در سه کارگاه آموزشی اصول و برنامه‌ریزی آموزشی، روشهای آموزشی و ارزشیابی مرکز توسعه آموزش پزشکی شیراز شرکت کرده‌اند. پژوهش در پزشکی. 1380; 25 (2) :47-53

URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-262-fa.html

بررسی نگرش اساتیدی که بین سالهای 1372 الی 1375 در سه کارگاه آموزشی اصول و برنامه‌ریزی آموزشی، روشهای آموزشی و ارزشیابی مرکز توسعه آموزش پزشکی شیراز شرکت کرده‌اند
مسعود موسوی نسب، شهلا غضنفری، علیرضا توکلی کازرونی، رضا اسلان‌زاده
چکیده:   (9635 مشاهده)
از سال 1352 که برای اولین بار در خاورمیانه کارگاه‌های آموزشی توسط بخش آموزش پزشکی دانشگاه شیراز برگزار شد. تاکنون ارزیابی این گونه کارگاه‌ها صورت نگرفته است. با توجه به اهمیت و حساسیت ویژه آموزش پزشکی لازم است این گونه کارگاه‌ها با هدف رفع نقایص و تقویت نقاط قوت و میزان کارآیی آنها مورد ارزیابی قرار گیرند. این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی می‌باشد که در آن از بین 85 عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز که بین سالهای 1372 الی 1375 در سه کارگاه آموزشی اصول و برنامه‌ریزی آموزشی، روشهای آموزش و ارزشیابی شرکت کرده بودند، 71 نفر به سوالات پرسشنامه‌ای که نگرش، تغییر در علاقه، توانایی و عملکرد آموزشی و همچنین نظرات و پیشنهادات شرکت کنندگان را مورد بررسی قرار می‌داد، پاسخ دادند. میانگین نمرات سوالاتی که تغییر در نگرش، مهارت در برنامه‌ریزی آموزشی، آموزش و ارزشیابی و همچنین مورد استفاده بودن مفاهیم کارگاه‌ها در عملکرد روزمره اساتید را اندازه می‌گرفت بر حسب سطح تحصیلات، رشته تخصصی و جنس مورد مقایسه قرار گرفت که تنها در مورد مقایسه میانگین نمرات تغییر در برنامه‌ریزی آموزشی بر حسب جنس تفاوتها از نظر آماری معنی‌دار بود (03/0P<) و میانگین نمرات افراد مونث بالاتر بدست آمد. در زمینه نظرات واحدهای تحت پژوهش بیشترین تعداد (38 نفر) عقیده داشتند که کمبود وقت یکی از محدودیت‌هایی است که مانع استفاده از دانش کسب شده از کارگاه‌ها می‌شود، و بیشترین تعداد (66 نفر) از یادگیری‌های کارگاه در زمینه بهبود روشهای آموزشی خود بهره برده‌اند. در مجموع از بین سه کارگاه بیشترین تاثیر را کارگاه روشهای آموزشی (69%) و پس از آن کارگاه ارزشیابی (5/46%) بر افراد داشته است. یافته‌های این پژوهش در مجموع موید این نکته می‌باشد که کارگاه‌های برگزار شده تاثیری مثبت بر افراد شرکت کننده داشته است. همچنین کارگاه‌هایی مانند روشهای آموزش و ارزشیابی که مستقیماَ با عملکرد اساتید در ارتباط بوده‌اند در مقایسه با برنامه‌ریزی آموزشی که اغلب در بسیاری از دانشکده‌ها و به خصوص دانشکده پزشکی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، تاثیر بیشتری داشته است.
واژه‌های کلیدی: کارگاه‌های آموزشی، آموزش پزشکی
متن کامل [PDF 247 kb]   (1832 دریافت)    
نوع مطالعه: عمومی | موضوع مقاله: بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1381/10/12 | انتشار: 1380/3/25
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb