با توجه به آلودگی شدید سگهای ایران و سگ سانان وحشی در کشور ما با توکسوکاریازیس و شرایط مساعد و آلوده بودن محیط زیست –به ویژه در روستاها- معلوم میشود که سندروم لاروامیگرنس احشائی بیماری کمیابی نیست؛ و هر بیماری که با هپاتومگالی و تب خفیف یا شدید و لکوسیتوز و ائو زینوفیلی –به ویژه از مناطق روستائی- مراجعه میکند این بیماری انگلی در نظر گرفته شود. برای جلوگیری از آلودگی باید از تماس کودکانی که در سنی هستند که هنوز چهار دست و پا راه میروند، با خاکی که احتمال آلودگی آن با مدفوع سگ وجود دارد جلوگیری کرد. کنترل ماهانه سگهای اهلی –لااقل در سطح شهری- از نظر انگل از کارهای کاملا منطقی و پیشگیری کننده میباشد (۱).
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1398/12/25 | پذیرش: 1398/12/25 | انتشار: 1398/12/25