Ethics code: IR.ACECR.ROYAN.REC.1397.07
پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و فناوری سلولهای بنیادی جهاددانشگاهی، مرکز تحقیقیات علوم سلولی، گروه سلول های بنیادی و زیست شناسی تکوینی، تهران، ایران. ، L.satarian@Royan-rc.ac.ir
چکیده: (494 مشاهده)
سابقه و هدف: از دست رفتن برگشتناپذیر سلولهای گانگلیونی شبکیه بر اثر بیماریهای تخریب عصبی منجر به نابینایی میشود. از آنجا که تخریب سلولهای عصبی به صورت غیر قابل برگشت و پیشرونده است، شناسایی عوامل تخریبگر و جلوگیری از ایجاد این تخریب اهمیت ویژهای در حفظ بینایی دارد. مطالعات اخیر، تشکیل تائو پاتوژن در سیستم عصبی مرکزی را به عنوان عامل مهم و پیشبرنده تخریب عصبی در پی ضربات مغزی نشان دادهاند. به ویژه نشان داده شد که کانفورمر سیس(Cis-p tau) تائو فسفریله به شدت سمی بوده و نهایتاً سبب مرگ سلولهای عصبی میشود. در این مطالعه ما به بررسی حضور تائو پاتوژن در جسم سلولی و آکسون آسیب دیده سلولهای گانگلیونی شبکیه برای اولین بار پرداختیم.
روش کار: روش ما به صورت آزمایش تجربی و با اثر مداخلهای بر سلولهای گانگلیونی شبکیه است. موشهای کوچک آزمایشگاهی تحت لهشدگی عصب بینایی قرار گرفتند و در نتیجه آکسون سلولهای گانگلیونی دچار آسیب شده و ارتباط چشم و عصب بینایی تحت تاثیر قرار گرفت. بینایی و رفتار موش پس از جراحی توسط تست رفتاری Visual cliff بررسی شد تا از تاثیر جراحی بر لهشدگی عصب بینایی مطمئن شویم. سپس وجود تائو پاتوژن در جسم سلولی و آکسون عصب بینایی به وسیله رنگآمیزی ایمونوفلورسنت اختصاصی پروتئین تائو در طی 60 روز پس از آسیب بررسی شد.
یافتهها: اولین نشانههای تجمّع تائو پاتوژن 24 ساعت پس از آسیب عصب بینایی در لایه سلولهای گانگلیون پس از رنگآمیزی با آنتیبادی اختصاصی پروتئین تائو دیده شد، به طوری که در طی روزهای بعدی در نواحی بیشتری دیده شد. مشاهده ما در روز 60 پس از آسیب، مبنی بر حضور پروتئین تائو پاتوژن در هسته سلولهای گانگلیون بود. همچنین اثبات بالارفتن بیان تائو پاتوژن به صورت کمی شده در مطالعه دیگری انجام شد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد که تائو پاتوژن پس از آسیب لهشدگی عصب بینایی، در سلولهای شبکیه موش کوچک آزمایشگاهی تجمّع میکند. بر این اساس میتوان حضور تائو پاتوژن را به صورت کیفی به عنوان یکی از عوامل حاضر پس از آسیب عصب بینایی در شبکیه چشم و لایه سلولهای عصبی آن نشان داد و همچنین میزان افزایش بیان آن در مطالعه دیگر اثبات شد. این پژوهش تا به حال در هیچ مطالعهای در شبکیه چشم نشان داده نشده بود.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
زیست شناسی دریافت: 1399/11/29 | پذیرش: 1401/4/1 | انتشار: 1401/10/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول