جلد 47، شماره 1 - ( 1-1402 )
جلد 47 شماره 1 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: ندارد
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tahmasvand Z, Lorestani S, Noori S. Evaluation of the Effect of Curcumin Analog on Lipid Accumulation and SIRT1 and FAS Genes Expression in HepG2 Cells. Research in Medicine 2023; 47 (1) :1-11
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3198-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3198-fa.html
طهماسوند زهرا، لرستانی شیما، نوری شکوفه. بررسی اثر آنالوگ کورکومین بر تجمع چربی و بیان ژن‌های SIRT1 و FASدر سلول‌های HepG2. پژوهش در پزشکی. 1402; 47 (1) :1-11
گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ، shnoori85@yahoo.com
چکیده: (696 مشاهده)
سابقه و هدف: کبد چرب غیر الکلی بیماری است که در صورت درمان نشدن به سیروز کبد منجر خواهد شد. کورکومین ماده مؤثره ریزوم گیاه زردچوبه است که دارای خواص آنتی‌اکسیدانی ضد التهابی ضد میکروبی و ... است. در مطالعه حاضر اثرات آنالوگ کورکومین (FCur) بر بیان ژن‌های SIRT1 و FAS و تجمع تری‌گلیسیریدها در سلول‌های HepG2 چرب شده (مدل کبد چرب) بررسی شده است.
روش کار: در این مطالعه تجربی، پس از کشت سلول‌های HepG2در محیط و شرایط مناسب، به منظور انتخاب دوز مناسب برای کورکومین و آنالوگ آن از تستMTT استفاده شد. پس از چرب کردن سلول‌ها و تیمار آن‌ها با ترکیبات مورد نظر RNA استخراج و cDNA ساخته شد. سپس به منظور بررسی اثر کورکومین و آنالوگ آن روی بیان ژن‌های SIRT1 و FAS از Real- Time PCR استفاده شد. فعالیت SIRT1 با استفاده از یک کیت فلوئورومتریک و میزان تری‌گلیسیرید داخل سلولی با استفاده از کیت تشخیص تری‌گلیسیرید نیز اندازهگیری شد و در نهایت به دلیل مقایسه بین بیش از دو گروه با یکدیگر نتایج با روش آماری t- Test وone way Anova با 05/0p-value < آنالیز قرار گرفت.
یافته‌ها: در اثر تیمار سلول‌های چرب شده HepG2 (مدل کبد چرب) با Cur، بیان نسبی ژن SIRT1 (0/8 ± 1/52) و فعالیت آنزیمی آن ( 0/7 ± 2/1) نسبت به گروه کنترل ( برای بیان ژن: 1/79 ± 0/9 و برای فعالیت آنزیمی: 1/66 ± 0/8) به طور معناداری، افزایش داشته است. در مقابل بیان نسبی ژن FAS (1/69 ± 0/6) نسبت به گروه کنترل (2/03 ± 0/8) و همچنین تری‌گلیسیریدهای تجمع یافته درون این سلول‌ها به طور معناداری کاهش داشته است. همچنین در گروه تیمار شده با FCur در مقایسه با گروه کنترل میزان بیان ژن (1/16 ± 2/76) و فعالیت آنزیمی (1/21 ± 3/2) SIRT1 به طور معناداری افزایش یافته است و میزان بیان ژن FAS (1/1 ± 0/2) در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری داشته است. فعالیت آنزیمی SIRT1 در گروه FCur نسبت به Cur افزایش بیشتری داشته است، همچنین کاهش بیان ژن FAS در تیمار سلول ها با FCur در مقایسه با Cur به طورقابل ملاحظه‌ای بیشتر بوده است. کاهش چربی داخل سلولی در اثر تیمار با FCur در مقایسه با تیمار با Cur، تا حدودی بیشتر بود. (در تمام ارزیابی‌ها، برای کورکومین 0/01 p-value < و برای مشتق آن 0/001 p-value < است).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که آنالوگ کورکومین (FCur) با توجه به دامنه وسیعی از فعالیتهای فارماکولوژیک آن از جمله آثار آن روی متابولیسم لیپید در کبد، می توان به عنوان یک مکمل دارویی در درمان کبد چرب در کنار سایر روش‌های درمانی رایج بهره برد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، پس از کشت سلول‌های HepG2در محیط و شرایط مناسب، به منظور انتخاب دوز مناسب برای کورکومین و آنالوگ آن از تستMTT استفاده شد. پس از چرب کردن سلول‌ها و تیمار آن‌ها با ترکیبات مورد نظر RNA استخراج و cDNA ساخته شد. سپس به منظور بررسی اثر کورکومین و آنالوگ آن روی بیان ژن‌های SIRT1 و FAS از Real- Time PCR استفاده شد. فعالیت SIRT1 با استفاده از یک کیت فلوئورومتریک و میزان تری‌گلیسیرید داخل سلولی با استفاده از کیت تشخیص تری‌گلیسیرید نیز اندازهگیری شد و در نهایت به دلیل مقایسه بین بیش از دو گروه با یکدیگر نتایج با روش آماری t- Test وone way Anova با 05/0p-value < آنالیز قرار گرفت.
یافته‌ها: در اثر تیمار سلول‌های چرب شده HepG2 (مدل کبد چرب) با Cur، بیان نسبی ژن SIRT1 (0/8 ± 1/52) و فعالیت آنزیمی آن ( 0/7 ± 2/1) نسبت به گروه کنترل ( برای بیان ژن: 1/79 ± 0/9 و برای فعالیت آنزیمی: 1/66 ± 0/8) به طور معناداری، افزایش داشته است. در مقابل بیان نسبی ژن FAS (1/69 ± 0/6) نسبت به گروه کنترل (2/03 ± 0/8) و همچنین تری‌گلیسیریدهای تجمع یافته درون این سلول‌ها به طور معناداری کاهش داشته است. همچنین در گروه تیمار شده با FCur در مقایسه با گروه کنترل میزان بیان ژن (1/16 ± 2/76) و فعالیت آنزیمی (1/21 ± 3/2) SIRT1 به طور معناداری افزایش یافته است و میزان بیان ژن FAS (1/1 ± 0/2) در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری داشته است. فعالیت آنزیمی SIRT1 در گروه FCur نسبت به Cur افزایش بیشتری داشته است، همچنین کاهش بیان ژن FAS در تیمار سلول ها با FCur در مقایسه با Cur به طورقابل ملاحظه‌ای بیشتر بوده است. کاهش چربی داخل سلولی در اثر تیمار با FCur در مقایسه با تیمار با Cur، تا حدودی بیشتر بود. (در تمام ارزیابی‌ها، برای کورکومین 0/01 p-value < و برای مشتق آن 0/001 p-value < است).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که آنالوگ کورکومین (FCur) با توجه به دامنه وسیعی از فعالیتهای فارماکولوژیک آن از جمله آثار آن روی متابولیسم لیپید در کبد، می توان به عنوان یک مکمل دارویی در درمان کبد چرب در کنار سایر روش‌های درمانی رایج بهره برد.
واژه‌های کلیدی: کبد چرب غیر الکلی، کورکومین، FAS، HepG
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb