استادیار بخش زیست شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده: (367 مشاهده)
چشایی به عنوان یک حس حیاتی و خوشایند در کنترل نیاز غذایی بدن نقش مهمی دارد. این حس می تواند تحت شرایطی مانند بیماری ها و داروهای مختلف تغییر یابد.
عوامل مختلف می توانند با تحت تاثیر قرار دادن مراکز عصبی و یا شرایط محیطی در آستانه چشایی تغییراتی ایجاد کنند. مطالعات نشان داده است که احساس چشایی تحت تاثیر داروهای کاهش دهنده فشار خون نظیر کاپتوپریل و یا داروهای متسع کننده عروقی مانند اکسی فدرین کاهش می یابد ، اما چگونگی این اثر معلوم نشده است. در این مطالعه نشان دادیم که کلونیدین (Clonidine) به عنوان داروی کاهش دهنده فشار خون در دوزهای پایین ،موجب کاهش پاسخ الکتریکی عصب چشایی (کورداتمپانی) به کلرید سدیم(مزه شوری) و اسید سیتریک (مزه ترشی) می شود و نیز مشخص شد که کلونیدین جهت جبران فشار خون نسبت به کلرید سدیم - به عنوان ماده موثر در فشار خون اثر ویژه ای اعمال نمی کند ، بلکه موجب کاهش هر دو مزه می شود . در دوزهای بالاتر پاسخ به کلرید سدیم را کاهش نداده ، موجب افزایش پاسخ به اسید سیتریک می شود .به نظر می رسد کلونیدین در دوز های پایین با اتساع عروق محیطی موجب کاهش پاسخ به مزه های فوق شده و در دوزهای بالا با انقباض سرخرگ زبانی (Lingual) و کاهش جریان بزاق موجب عدم تغییر چشمگیر در پاسخ به کلرید سدیم و افزایش پاسخ به اسید سیتریک می شود.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
زیست شناسی دریافت: 1402/1/16 | پذیرش: 1402/1/19 | انتشار: 1402/1/19