استادیار گروه جراحی دانشکده پزشکی شیراز
چکیده: (433 مشاهده)
این مطالعه به صورت گذشته نگر و بر اساس بررسی پرونده 1891 بیمار که به علت پارگی غیر تروماتیک معده و روده و طی 15 سال (1372-1357) در بیمارستان های دانشکده پزشکی شیراز بستری شده بودند به عمل آمده است .سن بیمار ان بین 15-87 سال بود.از این تعداد ،1189 نفر (63 درصد) مرد، 702 نفر (37 درصد) زن بودند ؛ پارگی آپاندیس بیشترین تعداد را تشکیل می دهد به طوری که از مجموع بیماران بالا 1355 نفر (71/6 درصد) به علت پارگی آپاندیس تحت درمان قرار گرفتند در 991 تفر (52/4درصد ) پارگی آپاندیس به صورت پریتونیت ژنرالیزه و در 364 نفر (19/2 درصد) به شکل آبسه یا پریتونیت موضعی خود را نشان داده است .میزان مرگ و میر در گروه اول 6/25 و در گروه دوم 3/57 درصد است .پس از آپاندیس ،دوازدهه شایعترین محل پارگی بود، به گونه ای که 389 نفر (20/6 درصد) دچار پارگی این ناحیه شده و میزان مرگ و میر این گروه 13/1 درصد بود.
57 نفر از بیماران دچار پارگی روده دراز شده که شایعترین علت پارگی این قسمت فتق مختنق و پس از آن تیفوئید بود .شایعترین علت پارگی روده تهی چسبندگی روده و بیشترین علت پارگی کولون دیورتیکولیت بود.
بیشترین میزان مرگ در پارگی روده تهی( 73درصد ) دیده شده که شاید به علت تاخیر در تشخیص بیماری باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
جراحی (عمومی، اطفال، عروق، توراکس، ترمیمی، فک و صورت ) دریافت: 1402/1/16 | پذیرش: 1402/1/19 | انتشار: 1402/1/19