با توجه به اهمیت نازایی در طب زنان و شیوع فیبرومهای رحمی در سنین تولید مثل برخورد صحیح با فیبروم در بیماران نازا از اهمیت خاصی برخوردار است.
در مطالعات مختلف اتفاق نظری راجع به اثر فیبروم بر روی نتایج ART وجود ندارد. در مطالعهای گذشتهنگر در سال 2001 که تحت عنوان " لیومیومهای رحمی و اثرات آنها روی IVF " انجام شد نتیجه گرفته شد که لیومیوم روی IVF اثر منفی ندارد و اندازه و محل فیبروم هیچ تاثیری روی نتیجه IVF نخواهد گذاشت (1). حال آنکه در برخی مطالعات فیبرومهای بالای 5 سانتیمتر را عامل خطر دانستهاند (2). در مطالعهای دیگر عنوان شده است که میومهای تنه رحم که در داخل حفره رحم قرار نگرفته و آویزان نشده باشند و زیر 7 سانتیمتر باشند میزان لانهگزینی و سقط را در IVF و ICSI افزایش نمیدهند (3).
مواد و روشها
در این مطالعه همگروهی ( Cohort )،120 سیکل فنآوری کمک باروری در بیماران نازای دارای فیبروم و 240 سیکل
فنآوری کمک باروری در بیماران نازای فاقد فیبروم مورد مطالعه قرار گرفته و از نظر وقوع سقط تا 20 هفته مورد بررسی قرار گرفتند.
وجود و فقدان فیبروم در بیماران بوسیله سونوگرافی یا لاپاروسکوپی تایید شد. بیماران فیبرومدار از نظر اندازه فیبروم در سه گروه: 3 سانتیمتر و کمتر، 5-1/3 سانتیمتر و بیشتر از 5 سانتیمتر قرار گرفتند.
از همه بیماران موافقت جهت ورود به مطالعه گرفته شد و هیچ گونه هزینه و یا داروی اضافی به بیماران تحمیل نشد. اطلاعات دموگرافیک بیماران از طریق مصاحبه وارد پرسشنامه شد و اطلاعات مربوط به پاراکلینیک و اقدامات درمانی از روی پرونده بیماران استخراج شد.
برای تحلیل آماری از آزمونهای کای دو، آزمون دقیق فیشر، Man-Whitney U-test و مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد.
همه بیماران در سیکل GnRH-a–Long-protocol قرار گرفته و تجویز GnRH-agonist از روز 21 سیکل قبل از ARTبازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |