Farbakhsh F, Shafieezadeh T, Ramezankhani A, Mohammadalizadeh A, Shadnoush M. Association between body mass index (BMI) and sociodemographic factors among Iranian females aged 15-44 years. Research in Medicine 2007; 31 (2) :133-139
URL:
http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-390-fa.html
، f_farbakhsh@ yahoo.com
چکیده: (16990 مشاهده)
سابقه و هدف: با توجه به بالا بودن هزینههای درمان چاقی و عوارض آن نیاز به به راهبردی مناسب برای تغییر رفتار جهت مواجهه با چاقی و در مقیاس بزرگتر بیماریهای غیرواگیر احساس می شود. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی شاخص توده بدنی زنان
44-15 ساله و ارتباط آن با عوامل دموگرافیک به منظور شناسایی گروه های در معرض خطر است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 2969 زن 44-15 ساله استان تهران با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای انجام شد. در این مطالعه، شاخص توده بدنی (BMI ) و ارتباط آن با شغل، سطح تحصیلات، بعد خانوار، محل سکونت، وضعیت تأهل و سن بررسی شد. به منظور ارزیابی هم زمان متغیرها و کنترل اثر مخدوش کنندگی از آنالیز رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد.
یافته ها: میانگین BMI زنان 2/5±6/25 بدست آمد. 2/46 درصد آنها BMI طبیعی داشتند. شیوع چاقی مفرط در این جمعیت 6/4 درصد بود. میانگین BMI در گروه سنی 44-35 سال، متأهلین، زنان بی سواد و زنان خانه دار بالاتر از گروههای دیگر بود و تفاوت بین زیر گروه ها از نظر آماری معنی دار بود. BMI در مناطق شهری و روستایی هم تفاوت آماری معنی داری را نشان داد. آنالیز رگرسیون نشان داد که بی سوادی و سطح تحصیلات زیردیپلم باعث افزایش BMI و از طرف دیگر گروه شغلی دانش آموز و دانشجو باعث کاهش BMI می شوند.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه عبور میانگین نمایه توده بدنی زنان 44-15 ساله تهرانی از مرز طبیعی و عدم تغییر غیرقابل ملاحظه شیوع چاقی در زنان بالای 20 سال را در طی 5 سال نشان می دهد. افزایش سن، نداشتن سواد، متاهل بودن و خانه داری با افزایش نمایه توده بدنی در ارتباط بودند.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1386/11/28 | انتشار: 1386/6/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول