، janbozorgi@sbmu.ac.ir
چکیده: (21319 مشاهده)
سابقه و هدف: پژوهشهای متعدد نشان میدهند که مذهب و سلامت روانی و حتی جسمانی با یکدیگر رابطهای مستقیم دارند. رویآوری محققین به مذهب و مطالعه روانشناختی آن در دهههای اخیر روز افزون بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین جهتگیری مذهبی و سلامت روانی است.
روش بررسی: تعداد 140 نفر از دانشجویان دختر و پسر در سطح دانشگاههای تهران گروه نمونه پژوهش حاضر را تشکیل میدهند. تمامی آزمودنیها با دو آزمون جهتگیری مذهبی آلپورت و پرسشنامه سلامت عمومی GHQ)) مورد بررسی قرار گرفتند. این آزمونها پیشتر برای جامعه ایرانی ترجمه و استاندارد شدهاند. نتایج آزمونها پس از نمرهگذاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین مذهب یا مذهبی بودن و سلامت روانی رابطهای مستقیم وجود دارد. هر چه جهتگیری مذهبی درونیتر میشود سلامت روانی بالاتر میرود. هر چه جهتگیری فرد در زمینه مذهبی بیرونیتر میشود احساس خستگی و نشانههای بدنی نیز بیشتر میشود (004/0p<). هر چه جهتگیری فرد بیرونیتر میشود میزان اضطراب و بیخوابی فرد بیشتر میشود (016/0p<). بیشترین میزان همبستگی، مربوط به متغیر افسردگی و گرایش به خودکشی است که هر چه این احساس بیشتر میشود جهتگیری مذهبی بیرونیتر میشود (0001/0p<).
نتیجهگیری: مذهب درونی شده به عنوان یک عامل کلیدی برای سلامت روانی نقش ایفا میکند. توجه به مذهب درونی در مداخلههای پیشگیرانه و درمانی میتواند عامل موثری در سلامت روانی به حساب آید.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
دریافت: 1387/4/11 | انتشار: 1386/4/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول