جلد 32، شماره 4 - ( زمستان 87 1387 )
جلد 32 شماره 4 صفحات 326-321 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Basiri Jahromi S, Khaksar A. Surveillance of Dermatophytosis and the Causative Agents among Children Referred to Pasteur Institute of Iran from 2005 to 2006. Research in Medicine 2008; 32 (4) :321-326
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-559-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-559-fa.html
بصیری جهرمی شهیندخت، خاکسار علی‌اصغر. بررسی عفونت‌های درماتوفیتی و عوامل ایجادکننده آنها در کودکان مراجعه‌کننده به انستیتو پاستور ایران در سال‌های 1384 و 1385. پژوهش در پزشکی. 1387; 32 (4) :321-326
، basiri@pasteur.ac.ir
چکیده: (19224 مشاهده)
سابقه و هدف: عفونت‌های قارچی پوست یک مشکل بهداشت عمومی محسوب می‌شوند. عفونت‌های قارچی سر (کچلی سر) شایع‌ترین عفونت قارچی در کودکان، سالهاست که به صورت یک مشکل مهم بهداشتی در اغلب نقاط دنیا شناخته شده است. هدف از این بررسی، تعیین میزان شیوع عفونت‌های قارچی درماتوفیتی و شناسایی عوامل ایجادکننده درماتوفیتوزیس و سایر فاکتورهای مستعدکننده در کودکان در تهران می‌باشد.
روش بررسی: تحقیق، به روش مطالعه توصیفی انجام گرفت. در مدت دو سال (85-1384)، تعداد 984 کودک در سنین 2 ماه تا 14 سال که همگی دارای مشکلات پوستی و مشکوک به عفونت قارچی بودند، به بخش قارچ شناسی انستیتو پاستور ایران ارجاع داده شدند. نمونه‌های بیماران به روش آزمایش مستقیم و کشت و تعیین نوع قارچ ایجادکننده عفونت مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: در این بررسی، در 264 مورد عفونت قارچی به تأیید رسید، که 182 نفر از بیماران پسر و 82 نفر دختر بودند. میزان کچلی بدن، 7/51% و کچلی سر، 9/36% در جمعیت مورد آزمایش بود. بیشترین قارچ آلوده‌کننده در این بررسی، ترایکوفایتون تونسورانس (44%) و بعد از، آن ترایکوفایتون وروکوزوم (6/19% )، اپیدرموفایتون فلوکوزوم (5/10% )، میکروسپوروم کانیس (75/6%)، ترایکوفایتون ویولاسیوم (75/6%)، ترایکوفایتون روبروم (8/4%)، ترایکوفایتون منتاگروفایتیس(8/4%) و ترایکوفایتون شوئن لایینی (8/2%) بود. عفونت در بین پسرها ( 69%) بیش از دخترها ( 31% ) مشاهده شد. در این بررسی، 7/19% از بیماران کشتی‌گیر بودند و در باشگاه‌های کشتی در تهران به تمرین می‌پرداختند.
نتیجه‌گیری: این بررسی، مشاهدات سال‌های اخیر مبنی بر افزایش عفونت ناشی از ترایکوفایتون تونسورانس را در بین کودکان تأیید نمود. به نظر می‌رسد برای کنترل عفونت، تلاش ما بایستی بر روی پیشگیری متمرکز گردد. کنترل عفونت، بهداشت عمومی و بهداشت شخصی در کاهش خطر درماتوفیتوزیس نقش مهمی دارند.
واژگان کلیدی: درماتوفیتوزیس، بیماری‌های پوستی، عفونت‌های قارچی، کودکان.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb