سابقه و هدف : افسردگی بیماری پرعارضه و ناتوان کننده ای است که در اغلب مطالعات شیوع آن در بیماران دیابتی بیشتر از جمعیت عمومی است. کنترل قندخون و پیشگیری از عوارض دیابت در بیماران افسرده مشکلتر بوده و تشخیص زودهنگام افسردگی در کنترل قند خون و پاسخ درمانی مناسب مؤثرمی باشد.
مواد و روشها : این مطالعه مقطعی بر روی 450 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو که در سال 1381(طی مدت 8 ماه) به کلینیک دیابت بیمارستان فاطمیه شهر سمنان مراجعه نموده اند، انجام شده است. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه تست بک ( Beck )، که دارای 21 شاخص (13 شاخص شناختی و 8 شاخص مربوط به علائم جسمی) می باشد، بود. برای تحلیل، نمرات تست بک برای هر فرد با هم جمع، افرادی که نمره آنان 9-0 بوده بدون افسردگی، نمره 18-10 افسردگی خفیف، 29-19 افسردگی متوسط و 63-30 افسردگی شدید در نظر گرفته شد. از آزمون آماری خی دو و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح معنی دار 05/0برای تعیین ارتباط استفاده شد.
یافته ها : شیوع افسردگی در نمونه دیابتی مورد مطالعه 6/71 درصد ( فاصله اطمینان 95%، 8/75-4/67 درصد) بود. 2/79 درصد زنان و 3/57 درصد مردان، همچنین 9/66 درصد بیمارانی که طول مدت بیماری آنها کمتر از 5 سال و 3/78 درصد آنهایی که طول مدت بیماری آنها بیش از 16 سال بود، مبتلا به درجاتی از افسردگی بودند. بین شدت افسردگی با جنس (0001/0= p )، سن (0001/0= p ) و طول مدت ابتلا به دیابت (023/0= p ) ارتباط معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری : با توجه به شیوع بالای افسردگی در این بیماران، توصیه می شود به طور روتین با استفاده از تست بک بیماران دیابتیک مبتلا به افسردگی را شناسایی و درمان کرده، تا بهتر بتوان قندخون را کنترل و از عوارض دیابت کاست. همچنین بهتر است بیماران دیابتی در خودمراقبتی توانمند گردند تا با کنترل دیابت، کیفیت زندگی آنها ارتقاء و در نتیجه از عوارض و شدت افسردگی کاسته شود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |