چکیده: (77765 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف: هیپربیلیروبینمی یکی از مشکلات شایع دوران نوزادی است، که اگر اقدامی در مورد آن صورت نگیرد، در موارد شدید میتواند منجر به کرن ایکتروس شود. کلوفیبرات یک تحریک کننده آنزیم گلوکورونیل ترانسفراز است که به عنوان پایینآورنده بیلیروبین در نوزادان با هیپربیلیروبینمی غیرکونژوگه پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه تعیین اثرات درمانی کلوفیبرات بر زردی غیر همولیتیک نوزادان فولترم بود.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، نوزادان فولترم سالم مبتلا به ایکتر غیرهمولیتیک در دو گروه مورد یا گروه کلوفیبرات (50(n= و گروه شاهد (50n=)) مورد بررسی قرار گرفتند. هر دو گروه فوتوتراپی دریافت میکردند. نوزادان دو گروه مشابه سازی شدند. به گروه مورد کلوفیبرات به میزان 100 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن از راه خوراکی تجویز شد، در حالی که گروه شاهد فقط فوتوتراپی دریافت کردند. سطح سرمی بیلیروبین توتال و غیرمستقیم در بدو ورود و ساعات 12، 24 و 48 اندازه گیری شد وتغییرات آن با آزمون من-ویتنی U مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافته ها: میانگین سطح سرمی بیلیروبین توتال در ساعات 12، 24و 48 در گروه کلوفیبرات به طور معنیداری پایینتر از گروه شاهد بود (001/0=p). در ساعت 48 بستری، 48 درصد از نوزادان گروه مورد در مقابل 16 درصد از گروه شاهد، بیلیروبین مساوی یا کمتر از 12 میلیگرم درصد داشتند و قابل ترخیص بودند (001/0>p). تا 72 ساعت پس از مصرف دارو، عوارضی بروز نکرد.
نتیجه گیری: تکدوز کلوفیبرات به همراه فوتوتراپی در درمان هیپربیلیروبینمی غیرهمولیتیک نوزادی موثرتر از فوتوتراپی به تنهایی است و سبب کاهش روز های بستری میگردد.
واژگان کلیدی: زردی نوزادی، کلوفیبرات، ایکتر غیرهمولیتیک، کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
اطفال دریافت: 1388/7/11 | انتشار: 1388/2/25