پژوهش در پزشکی

  سابقه و هدف : با توجه به شیوع بالای عفونت ادراری در کودکان و خطر ایجاد آسیبهای جبران ­ ناپذیر کلیوی در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع مطالعه ­ ای با هدف بررسی رابطه میان مدت تأخیر شروع درمان عفونت ادراری در کودکان با میزان آسیبهای کلیوی انجام شد.

  روش بررسی : در این مطالعه تحلیلی که بر روی 100 کودک بستری بدلیل عفونت ادراری در بیمارستان کودکان مفید طی سالهای 1379 تا 1383 انجام گرفت مدت تأخیر در شروع درمان، نتایج اسکن DMSA در ابتدای بستری و 6 ماه بعد از درمان، تغییرات آزمایش آنالیز ادرار و علائم بالینی بیمار هنگام مراجعه مورد بررسی قرار گرفت. تشخیص عفونت ادراری بر اساس علائم بالینی و کشت مثبت ادرار یا وجود آثار پیلونفریت در اسکن DMSA بود.

  یافته ­ ها : نتایج بدست آمده نشان داد 77% بیماران دختر و 23% پسر بودند. محدوده سنی بیماران از 1 ماه تا 14 سال و میانگین سنی آنان 3 سال و 3 ماه بود. میانگین مدت شروع علائم بالینی تا آغاز درمان 6/4 روز بود. کودکانی که با میانگین تأخیر 6/2 روز مراجعه کرده بودند، کمترین آسیب و کودکانی که با میانگین تأخیر 6/6 روز مراجعه کرده بودند، بیشترین آسیب را در اسکن DMSA نشان دادند. در میان 27 کودکی که اسکن DMSA 6 ماه بعد را انجام داده بودند، 9/51% دارای اسکن نرمال با میانگین تأخیر شروع درمان 8/2 روز و 3/33% دارای اسکار کلیوی با میانگین تأخیر شروع درمان 6 روز بودند.

  نتیجه ­ گیری : ضایعات برگشت ­ ناپذیر کلیوی در یک سوم بیماران که بطور متوسط 6 روز تاخیر در شروع درمان داشتند، مشاهده شد. با توجه به اهمیت تشخیص به موقع و شروع هر چه سریعتر درمان عفونت ادراری در جلوگیری از آسیبهای کلیوی، استفاده بموقع از روشهای مناسب تشخیصی و درمانی عفونت ادراری کودکان، نقش بسزایی در کاهش آسیب عملکرد کلیوی کودکان دارد.