BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-82-fa.html
سابقه و هدف : تحقیق حاضر در پی بررسی تاثیر آموزش تنشزدایی تدریجی بر عوامل اضطرابی شخصیت و مهارت تنظیم پاسخهای بیولوژیک از طریق بررسی بیوفیدبک و حرارت پیرامونی بدن است.
روش بررسی : در این تحقیق 21 جفت همسان شده از بین افراد مضطرب به طور تصادفی به دو گروه مورد و کنترل تقسیم شدند. آزمودنیها همه دانشجو و بین 20 تا 30 سال سن داشتند. آنها بر اساس تست اضطراب کتل انتخاب شده بودند. گروه آزمایشی به مدت 10 هفته هر هفته یک جلسه در معرض آموزش تنشزدایی تدریجی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش علاوه بر آزمون اضطراب کتل، تست اضطراب اسپیل برگر که به عنوان آزمون معادل در موقعیت پسآزمون اجرا گردیده، دستگاه EMG ، حرارتسنج بدن و
ارزیابیهای بالینی قبل و بعد از شروع دوره بودند.
یافته ها : نتایج نشان داد که در آزمودنیهای گروه مورد تمامی عوامل اضطرابی شخصیت، اضطراب کلی، اضطراب پنهان، اضطراب آشکار، تحول هشیاری نسبت به خود، نیرومندی ”من“، گرایشهای پارانویایی، گرایش به گنهکاری (عامل O ) و تنش عصبی (عامل Q4 ) به طور معنیداری کاهش یافتهاند. همچنین سطح تنش عضلانی (EMG) در این گروه کاهش یافته بود که بیانگر افزایش معنیدار مهارت آزمودنیهای گروه مورد در مهار پاسخهای بیولوژیک در مقایسه با گروه کنترل است. در این تحقیق مشخص شد حرارت پیرامونی تحت تاثیر این شیوه قرار نمیگیرد.
نتیجه گیری : استفاده از روش تنشزدایی تدریجی به عنوان یک شیوه مقابلهای کوتاه مدت برای مهار اضطراب و تغییر رگههای اضطرابی شخصیت قابل استفاده بوده و برای کسانی که از اختلالات اضطرابی رنج میبرند، توصیه میگردد.
دریافت: 1382/9/6 | انتشار: 1384/9/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb