چکیده سابقه و هدف: در بیماران مبتلا به سرطان، کاهش وزن ناشی از سوءتغذیه پدیده شایعی است که درروند درمان ، پیگیری ، میزان بقاء و کیفیت زندگی این بیماران موثر است. این مطالعه به منظور تعیین شیوع سوءتغذیه منجر به کاهش وزن و در جمعیتی از بیماران مراکز تخصصی , وابسته به مرکز تحقیقات سرطان در سال 1389 انجام شد. روش بررسی: در 416 بیمار مبتلا به سرطان با استفاده از ابزار استاندارد PG-SGA وضعیت تغذیه ، وزن وعلائم بالینی بیماران ارزیابی شده و فراوانی هر یک ازعوامل مرتبط با سوءتغذیه بررسی و توسط آزمونهای همبستگی وANOVA ، نوع ارتباط و میزان تاثیر آنها در بیماران تعیین شد. یافته‌ها: شیوع سوء تغذیه متوسط و شدید در بیماران مبتلا به سرطان 1/53% بوده و بیشترین مانع تغذیه مطلوب در آنها افسردگی و بی اشتهایی بود. 2/44 درصد بیماران در یک ماه گذشته کاهش وزن متوسط تا شدید داشته ودر16% موارد نیز افزایش وزن داشتند. میانگین امتیاز نهایی از پرسشنامه 11/10 و بیشترین امتیاز 49 بود. 1/46 درصد بیماران بیش از 9 امتیاز و نیاز به مداخله جدی تغذیه‌ای و درمانی داشتند. بیشترین میزان اختلالات تغذیه‌ای در سرطان‌های گوارش و کمترین آن در سرطان پستان بود. میزان کاهش وزن، علائم بالینی، شکایات تغذیه‌ای و stage بیماری قویترین ارتباط و نوع درمان و نوع سرطان ارتباط ضعیف‌تری با ایجاد سوء تغذیه داشتند. نتیجه‌گیری: سوء تغذیه، کاهش وزن و مشکلات تغذیه در بیماران مبتلا به سرطان در ایران شایع است و می‌توان با بومی سازی پرسش‌نامه PG-SGA و انجام ارزیابی‌های دوره‌ای، اختلالات تغذیه را در بیماران سرطانی به موقع شناسایی کرده و در روند درمان و پیگیری بیمار با تعیین اولویت‌های درمانی و مراقبتی تغذیه مداخلات سودمندی را به کار برد. واژگان کلیدی: سرطان، سوءتغذیه، PG-SGA، کاهش وزن، ایران.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: سرطان، سوءتغذیه، PG-SGA، کاهش وزن، ایران.

متن کامل [PDF 369 kb]   (4997 دریافت)