سابقه و هدف: مطالعات کمی در مورد فاکتورهای ویرولانس باکتری ‏در شرایط و بیماری های مزمنی مثل سیستیک فیبروزیس انجام شده است. بنابراین خلط بیماران مبتلا سیستیک فیبروزیس که از مهر ماه 1390 تا مهرماه 1391 به بیمارستان مفید مراجعه کرده بودند در رابطه با تعیین ژن های مرتبط با سیستم ترشحی نوع 3(exoT، exoS، exoU ) مورد بررسی قرار گرفتند.
روش بررسی: در این تحقیق توصیفی، بر روی سودوموناس آئروژینوزا 51 بیمار تست حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام شد. همچنین برای تعیین توزیع ‏ژن‌های کد کننده توکسین ExoS ،ExoU و ExoT در نمونه ها از تکنیک PCR استفاده شد
یافته‌ها: از 51 نمونه سودوموناس آئروژینوزا، 7/66% مقاوم به تری متوپریم، 2/37% مقاوم به جنتامایسین، 5/21% مقاوم به امیکاسین و سفپیم، 6/19% مقاوم به توبرامایسین، 7/15% مقاوم به سیپروفلوکساسین، 7/13% مقاوم به ایمیپنم و 8/9% مقاوم به سفتازیدیم بودند. نتایج PCR نشان داد که 2/90 درصد حاوی ژن exoT، 4/78 درصد حاوی ژن exoS و5/25 درصد حاوی ژن exoU بودند.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه، مقاومت هم‌زمان بر علیه آنتی‌بیوتیک‌های گروه آمینوگلیکوزیدها (جنتامایسین)، فلوئوروکوئینولون‌ها (سیپروفلوکساسین) و سفالوسپورین‌های وسیع الطیف (سفپیم یا سفتازیدیم) در 7/13% نشانه شروع ظهور مقاومت به چند دارو در این نمونه‌ها می‌باشد. با توجه به نتایج این مطالعه، احتمالا نمونه‌های حاوی ژن exoS در مقایسه با نمونه‌های حاوی ژن exoU برای بقا در مجاری تنفسی بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس مناسب‌تر هستند. 

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: سودوموناس ائروژینوزا، سیستیک فیبروزیس، فاکتورهای ویرولانس، سیستم ترشحی نوع 3.

متن کامل [PDF 245 kb]   (4521 دریافت)