چکیده سابقه و هدف: در سال های اخیر خواص عسل در درمان زخم های مختلف توجه بسیاری از محققان را به خود جلب نموده است. زخم‌های فشاری یکی از مشکلات مهم بهداشتی هستند و درمان آنها همواره چالش برانگیز بوده است. ما در این مطالعه به بررسی تاثیر استفاده از یک پماد حاوی عسل، روغن کنجد و کافور در درمان زخمهای فشاری در بیماران دیابتی پرداختیم. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 60 بیمار دیابتی دچار زخم فشاری به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. شستشوی روزانه زخم با نرمال سالین و پانسمان با گاز استریل انجام شد. در گروه شاهد از پلاسبو و در گروه مورد پماد حاوی عسل، روغن کنجد و کافور (پماد کیمیا) دو بار در روز به مدت 8 هفته استفاده گردید. قبل و پس از درمان نمره معیار PUSH 3.0 تعیین شد. همچنین میزان بروز عفونت نیازمند دبریدمان در دو گروه مقایسه شد. برای مقایسه داده ها از آزمون های Mann-Withney U، ویلکاکسون و کای دو استفاده شد. یافته‌ها: دو گروه از نظر سن و جنس مشابه بودند. یک بیمار در گروه مورد و 5 بیمار در گروه شاهد به دبریدمان جراحی نیاز پیدا کردند (195/0=p). نمره PUSH پس از درمان در هر دو گروه به طور معنی‌داری کاهش یافت (001/0>p). قبل از درمان نمره PUSH در دو گروه یکسان بود. پس از درمان نمره PUSH در گروه پلاسبو برابر 2/1±8/6 و در گروه پماد برابر 1±9/4 بود (001/0>p). نتیجه‌گیری: استفاده از پماد حاوی عسل، روغن کنجد و کافور می‌تواند در تسریع بهبودی زخم‌های فشاری در بیماران دیابتی کمک کننده باشد. در هر حال به انجام مطالعات بیشتر و گسترده‌تر نیاز است.