سابقه و هدف: سلول‌‌های بنیادی بافت چربی منبع سلولی امیدبخشی برای کاربرد در مهندسی بافت قلب و ترمیم قلب آسیب دیده هستند. با این حال، پیش از استفاده درمانی از این سلول‌ها شناخت بهتر فاکتورهای موثر بر تمایز آنها به کاردیومیوسیت لازم است. تحقیق حاضر به منظور مطالعه تاثیر bFGF و BMP4 بر تمایز قلبی سلول‌های بنیادی بافت چربی انسانی طراحی شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، سلول‌های بنیادی از بافت چربی زیر جلدی ناحیه شکمی انسان جداسازی و کشت داده شد. به منظور تمایز کاردیومیوسیتی، سلول‌ها به مدت چهار روز در محیط دارای 10 درصد FBS یا 5/0 درصد B27 قرار گرفتند و با غلظت 10 نانوگرم بر ‌‌‌میلی‌لیتر bFGF و یکی از غلظت‌‌های 20، 50 یا 100 نانوگرم بر ‌‌‌میلی‌لیتر BMP4 تیمار شدند. سپس تمایز سلول‌ها تا انتهای هفته سوم در محیط دارای 10 درصد FBS ادامه یافت. در انتهای تمایز، بیان ژن‌ها و پروتئین‌های قلبی با روش‌‌های RT-PCR، qPCR و ایمونوسیتوشیمی بررسی شد.
یافته‌ها: سلول‌‌های بنیادی تمایز یافته ژن‌‌های اختصاصی قلب را بیان کردند. طبق نتایج qPCR، سلول هایی که در محیط دارای FBS با bFGF  و 20 نانوگرم بر ‌‌‌میلی‌لیتر BMP4 القا شدند، بیشترین بیان ژن‌‌های ANF و MLC2A را نشان دادند. از طرفی، تیمار سلول‌ها با فاکتورهای تمایزی BMP-4 و bFGF در محیط دارای FBS نسبت به محیط دارای B27 تمایز کاردیومیوسیت‌ها را بهتر القا کرد. سلول هایی که در محیط دارای FBS با bFGF  و 20 نانوگرم بر ‌‌‌میلی‌لیتر BMP4 القا شدند، پروتئین‌‌های قلبی تروپونین I و آلفا-اکتینین را بیان کردند.
نتیجه‌گیری: به نظر می رسد که ترکیب bFGF و BMP4 تمایز سلول‌های بنیادی بافت چربی به کاردیومیوسیت را بهبود می‌بخشد. از طرفی، تیمار با با این فاکتورهای تمایزی در محیط دارای FBS نسبت به محیط دارای B27 تمایز کاردیومیوسیتی بهتری را به دنبال داشت که یکی از دلایل احتمالی آن وجود انسولین در B27 است.

واژه‌های کلیدی: سلول‌‌های بنیادی بافت چربی، تمایز، کاردیومیوسیت، bFGF، BMP4

متن کامل [PDF 645 kb]   (635 دریافت)