جلد 45، شماره 1 - ( 1-1400 )
جلد 45 شماره 1 صفحات 7-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه فیزیولوژی ورزشی،دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، v.minasian@spr.ui.ac.ir
چکیده: (2571 مشاهده)
سابقه‌وهدف: اگرچه تغییر درشیوه زندگی شامل کاهش وزن وفعالیت بدنی، اساس درمان بیماری کبدچرب غیرالکلی است، اثر انواع فعالیت بدنی بر بیماری کبدچرب به طورکامل شناخته نشده است. هدف کلی پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید روی سطوح چربی کبد، آنزیم‌های کبدی ومقاومت انسولینی درکودکان ونوجوانان مبتلا به کبدچرب غیرالکلی بود.
مواد و روش‌ها: دراین پژوهش تجربی تعداد23نوجوان مبتلا به کبدچرب غیرالکلی به شکل تصادفی در دو گروه تمرین تناوبی شدید وکنترل قرارگرفتند. مداخله ورزشی به مدت هشت هفته در گروه تمرین تناوبی به شکل 30 ثانیه فعالیت دویدن با شدت معین و 30 ثانیه استراحت فعال بود و تمرین سه جلسه درهفته و هرجلسه به مدت36-32 دقیقه با شدت110-100 درصد حداکثر سرعت هوازی انجام شد، درحالی‌که گروه کنترل دراین مدت هیچ گونه فعالیت منظمی نداشت. متغیرهای مورد اندازه‌گیری قبل و بعد ازمداخله تمرینی اندازه‌گیری و از آزمون تحلیل کوواریانس برای تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته ها :اختلاف معناداری در اوج اکسیژن مصرفی (تناوبی 38/9درصد در مقابل کنترل62/0درصد)، درصدچربی بدن (تناوبی25/1-درصد در مقابل کنترل31/0درصد) نسبت محیط کمر به لگن (تناوبی24/1-درصد درمقابل کنترل41/0درصد) آنزیم هایALT (تناوبی42/12-درصد در مقابل کنترل 84/3درصد ) وAST (تناوبی95/13-درصد در مقابل کنترل8/4درصد) انسولین (تناوبی37/12-درصد در مقابل کنترل56/3-درصد) ومقاومت انسولینی(تناوبی (24/15-درصد در مقابل کنترل83/2-درصد) گروه‌های تمرین تناوبی و کنترل مشاهده شد (P<0.05)، درحالی‌که بین سطوح فشارخون وقند خون ناشتای گروه‌ها اختلاف معناداری بین گروه ها مشاهده نشد(P>0.05).
نتیجه‌گیری : به نظر می‌رسد که تمرین‌های تناوبی شدید با دوره زمانی کوتاه‌مدت و زمانبندی شده می‌تواند به عنوان یک مداخله درمانی کمکی برای بهبود کبد چرب غیرالکلی و آنزیم های کبدی کودکان ونوجوانان چاق و دارای اضافه وزن مطرح باشد.
واژگان کلیدی: آنزیم‌های کبدی، کبدچرب، تمرین تناوبی شدید، مقاومت انسولینی.
مواد و روش‌ها: دراین پژوهش تجربی تعداد23نوجوان مبتلا به کبدچرب غیرالکلی به شکل تصادفی در دو گروه تمرین تناوبی شدید وکنترل قرارگرفتند. مداخله ورزشی به مدت هشت هفته در گروه تمرین تناوبی به شکل 30 ثانیه فعالیت دویدن با شدت معین و 30 ثانیه استراحت فعال بود و تمرین سه جلسه درهفته و هرجلسه به مدت36-32 دقیقه با شدت110-100 درصد حداکثر سرعت هوازی انجام شد، درحالی‌که گروه کنترل دراین مدت هیچ گونه فعالیت منظمی نداشت. متغیرهای مورد اندازه‌گیری قبل و بعد ازمداخله تمرینی اندازه‌گیری و از آزمون تحلیل کوواریانس برای تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته ها :اختلاف معناداری در اوج اکسیژن مصرفی (تناوبی 38/9درصد در مقابل کنترل62/0درصد)، درصدچربی بدن (تناوبی25/1-درصد در مقابل کنترل31/0درصد) نسبت محیط کمر به لگن (تناوبی24/1-درصد درمقابل کنترل41/0درصد) آنزیم هایALT (تناوبی42/12-درصد در مقابل کنترل 84/3درصد ) وAST (تناوبی95/13-درصد در مقابل کنترل8/4درصد) انسولین (تناوبی37/12-درصد در مقابل کنترل56/3-درصد) ومقاومت انسولینی(تناوبی (24/15-درصد در مقابل کنترل83/2-درصد) گروه‌های تمرین تناوبی و کنترل مشاهده شد (P<0.05)، درحالی‌که بین سطوح فشارخون وقند خون ناشتای گروه‌ها اختلاف معناداری بین گروه ها مشاهده نشد(P>0.05).
نتیجه‌گیری : به نظر می‌رسد که تمرین‌های تناوبی شدید با دوره زمانی کوتاه‌مدت و زمانبندی شده می‌تواند به عنوان یک مداخله درمانی کمکی برای بهبود کبد چرب غیرالکلی و آنزیم های کبدی کودکان ونوجوانان چاق و دارای اضافه وزن مطرح باشد.
واژگان کلیدی: آنزیم‌های کبدی، کبدچرب، تمرین تناوبی شدید، مقاومت انسولینی.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
تربیت بدنی و علوم ورزشی ( فیزیولوژی ورزشی - بیومکانیک ورزشی )
دریافت: 1398/11/24 | پذیرش: 1399/3/13 | انتشار: 1400/8/8
دریافت: 1398/11/24 | پذیرش: 1399/3/13 | انتشار: 1400/8/8
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |