جلد 15، شماره 3 و 4 - ( مهر - اسفند 1370 )                   جلد 15 شماره 3 و 4 صفحات 31-26 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استاد یار بخش جراحی مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی شهید مدرس (دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی)،تهران،ایران.
چکیده:   (1397 مشاهده)
اکثر جراحان حین عمل کیستهای هیداتیک از مواد ضد اسکولکس استفاده می کنند. هدف از این کار کشتن اسکولکسهای باقیمانده در محیط عمل و در نتیجه جلوگیری از عود کیست بعد از عمل است. در سالهای اخیر گزارشهایی مبنی بر بروز (CSC) Caustie sclerosing cholangitis پیامد استفاده از این مواد منتشره شده است. این گزارشها که بیشتر گذشته نگر و به صورت ارائه موارد بیماری بوده، سبب بروز نگرانی و تردید در مورد کاربرد این مواد شده است. به منظور بررسی آینده نگر، اثر مواد ضد اسکولکس یک مطالعه تجربی روی ۲۴۰ خوکچه هندی انجام شد. مواد آزمایش شده عبارت بودند از تورمالین ۲ درصد، ستریمید ۰/۵ درصد، نیترات نقره ۰/۵ درصد، سالین ۱۰ درصد و محلول نرمال سالین که به عنوان کنترل به کار گرفته شد. این مواد به داخل گلدوک حیوان تزریق شده و پنج ماه پس از این عمل و اثرات ایجاد شده روی کبد از نظر هیستوپاتولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. در اثر این مواد دو نوع عارضه - زودرس و دیررس - ایجاد شد: نکروز حاد و منتشر کبدی (زودرس) و دیگری فیبروز تنگی مجاری صفراوی (دیررس). میزان شیوع عوارض زودرس و دیررس به ترتیب زیر بود: در فورمالین ۴۵ و ۴۰ درصد، در ستریمید ۱۱ و ۱۸ درصد، نیترات نقره ۴ و ۷ درصد و در سالین هیپرتونیک ۹ و ۴ درصد بود. در گروه کنترل عارضه ای دیده نشد.
بدین ترتیب نتیجه می گیریم که تمام مواد ضد اسکولکس می توانند باعث بروز عوارض زودرس و دیررس بر مجاری صفراوی گردند. میزان این عوارض در مطالعه انجام شده در مورد فورمالین بیشتر از بقیه و در مورد نیترات نقره از بقیه کمتر بود.
 
 
 
 
 
 
متن کامل [PDF 5231 kb]   (599 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1398/12/18 | پذیرش: 1398/12/18 | انتشار: 1398/12/18

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.