فلاح فاطمه، اسلامی گیتا، خوشنویس جلال الدین، گودرزی حسین، حبیبی ملیحه، آذرگشب اذن ا... و همکاران.. جداسازی عوامل باکتریال هوازی و بیهوازی مطلق و مایکوباکتریال از زخم پای مبتلایان به دیابت و تعیین حساسیت و مقاومت آنتیبیوتیکی آنها. پژوهش در پزشکی. 1385; 30 (4)
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-335-fa.html
چکیده: (25503 مشاهده)
سابقه و هدف: عفونت زخم پای افراد مبتلا به دیابت یکی از عوارض جانبی بیماری دیابت است که بعضی اوقات منجر به آمپوتاسیون یا قطع عضو میگردد. ریسک ابتلا به عفونت زخم پا در بیماران نقص ایمنی بالاتر بوده و نسبت به آنتیبیوتیک مقاومت نشان میدهند. جداسازی انواع باکتریهای هوازی، بیهوازی و عوامل مایکوباکتریال و تشخیص سویههای مقاوم به آنتیبیوتیکها و فقدان الگوی مناسب دارویی جهت درمان زخم پای افراد دیابتیک از ضرورتهای انجام این تحقیق است.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 120 بیمار مبتلا به دیابت که به مراکز درمانی دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی مراجعه نمودند (30 زن و 90 مرد، محدوده سنی از 45 تا 65 سال و مدت ابتلا به دیابت از نیم تا 37 سال) و از زخم پا شکایت داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونهگیری به صورت مستمر انجام گرفت. نمونههای زخم پس از جمعآوری در شرایط استریل در محیط قابل انتقال مناسب به آزمایشگاه انتقال یافت. مراحل کشت در محیطهای انتخابی و افتراقی جهت باکتریهای هوازی، بیهوازی اختیاری، بیهوازی مطلق و مایکوباکتریومها انجام گردید. پس از رشد باکتریها لام مجدد از آنها گرفته شد و پس از شناسایی آنتیبیوگرام به روش Kirby baireبر حسب شرایط هوازی و بیهوازی مورد بررسی قرار گرفتند.
یافتهها: در این مطالعه 75% عفونت زخم پای افراد مبتلا به دیابت، پلیمیکروبیال و 25% مونوباکتریال تشخیص داده شد. از باکتریهای جدا شده 5/12% بیهوازیها و 5/87% هوازی-بیهوازی بودند. کوکسی گرم مثبت 95%، باسیل گرم مثبت 35%، باکتریهای گرم منفی 55% و مایکوباکتریوم آتیپیک 10% جدا گردید. در بین آنتی بیوتیکهای تست شده، ریفامپین بیشترین اثر را بر علیه استاف آرئوس و پپتواسترپتوکوکوس داشت. باکتری E.coli به تمام آنتیبیوتیکهای مورد بررسی مقاوم بود.
نتیجهگیری: از آنجا که عفونت زخم پای دیابتیک پلیمیکروبیال میباشد، بهتر است درمان عفونت پس از تست آنتیبیوگرام انجام شده و به باکتریهای گروه مایکوباکتریوم نیز توجه شود.
.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
دریافت: 1386/7/1 | انتشار: 1385/9/24