جلد 31، شماره 2 - ( 6-1386 )
جلد 31 شماره 2 صفحات 186-177 |
برگشت به فهرست نسخه ها
، Hedayati@erc.ac.ir
چکیده: (15383 مشاهده)
تحریک‌کننده‌های بیولوژیکی و شیمیایی، موجب آسیب انواع مختلفی از بافت‌های بدن می‌شوند. بسیاری از مطالعات اپیدمیولوژیکی دلالت بر این نکته دارند که تحریک مزمن بافتی با خطر ابتلا به سرطان در عضو مربوطه، در ارتباط است. یکی از مهم‌ترین شاخص‌های تحریک مزمن بافتی، افزایش فعالیت مسیر متابولیسمی آراشیدونیک اسید و تولید بسیاری از واسطه‌های بیوشیمیایی التهاب می‌باشد. مسیر سیلکواکسیژناز (COX) از متابولیسم آراشیدونیک اسید منجر به تولید انواع مختلفی از پروستاگلاندین ها و ترمبوکسان‌ها می‌گردد. این عوامل التهابی، اثرات بیولوژیک خود را در بافت مربوطه اعمال و موجب پیشرفت سرطان‌های انسانی می‌گردند. امروزه، تعداد زیادی از داروهای سنتتیک و محصولات طبیعی نیز شناخته شده‌اند که از تولید این عوامل التهابی توسط آراشیدونیک اسید و در نتیجه ایجاد و پیشرفت سرطان جلوگیری می‌کنند. یکی از شناخته‌شده‌ترین داروها، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDS) می‌باشد. در این مقاله، نقش عوامل التهابی دخیل در ایجاد سرطان کولورکتال و نیز مکانیسم مهار آن‌ها، به اختصار توضیح داده می‌شوند.
واژه‌های کلیدی: داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی- سرطان- سیلکواکسیژناز
نوع مطالعه: مروری |
دریافت: 1386/12/5 | انتشار: 1386/6/24
دریافت: 1386/12/5 | انتشار: 1386/6/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |