جلد 36، شماره 4 - ( 12-1391 )                   جلد 36 شماره 4 صفحات 210-205 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Eslam G, Taheri S, Naalchi F, Baseri N, Samadi R, Azarghashb E. Study of bacteria causing skin infections and antibiotic resistance in patients referred to Shohada and Loghman hospitals . Research in Medicine 2013; 36 (4) :205-210
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1110-fa.html
اسلامی گیتا، طاهری سودابه، نعلچی فائزه، باصری ندا، صمدی رقیه، آذر گشب اذن الله. بررسی باکتری‌های ایجاد کننده عفونت‌های جلدی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آنها در مراجعین به بیمارستان‌های شهدا و لقمان در سال 1390- 1389 . پژوهش در پزشکی. 1391; 36 (4) :205-210

URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1110-fa.html

بررسی باکتری‌های ایجاد کننده عفونت‌های جلدی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آنها در مراجعین به بیمارستان‌های شهدا و لقمان در سال 1390- 1389
گیتا اسلامی ، سودابه طاهری ، فائزه نعلچی ، ندا باصری ، رقیه صمدی ، اذن الله آذر گشب
گروه میکروبیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، g_eslami@yahoo.com
چکیده:   (9033 مشاهده)
چکیده سابقه و هدف: تشخیص عوامل باکتریایی مولد عفونت‌های پوستی و تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آنها راهنمای مهمی در انتخاب نوع درمان مناسب به شمار می‌آید. این مطالعه بر روی نمونه کشت که از بیماران با عفونت پوستی جدا شده بود صورت گرفت تا ضمن تشخیص عامل عفونت، آنتی‌بیوتیک مناسب تعیین شود. روش بررسی: تحقیق به روش توصیفی بر روی بیماران مبتلا به عفونت پوستی مراجعه کننده به آزمایشگاه‌های تشخیص طبی بیمارستان‌های شهدا و لقمان شهر تهران در سال 1390- 1389 صورت گرفت. از کلیه 100 نمونه مورد نظر، کشت‌های روتین میکروبی با استفاده از محیط‌های کشت رایج به عمل آمد و پس از تشخیص انواع عوامل میکروبی مولد عفونت‌های پوستی، حساسیت آنها به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف با استفاده از تست آنتی‌بیوگرام به روش دیسک دیفیوژن اصلاح شده و اندازه‌گیری قطر هاله عدم رشد، سنجیده شد. یافته‌ها: باکتری‌های مولد عفونت جلدی به ترتیب درصد فراوانی شامل استافیلوکک اورئوس (31 درصد)، اشرشیا کلی (22 درصد)، استافیلوکک‌های کواگولاز منفی (12درصد)، گونه‌های استرپتوکک (8 درصد)، انتروباکتر (8 درصد)، کلبسیلا (5 درصد)، آسینتوباکتر (5 درصد)، گونه‌های سودوموناس (4 درصد)، انتروکک (3 درصد) و پروتئوس (2 درصد) بودند. بیشترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی به ترتیب مربوط به آسینتوباکتر (86 درصد)، انتروباکتر (7/81درصد)، انتروکک (4/78درصد) و بیشترین حساسیت میکروبی مربوط به پروتئوس (1/61 درصد) و گونه‌های استرپتوکک (7/60 درصد) بود. نتیجه‌گیری: استاف اورئوس شایع‌ترین عامل میکروبی مولد عفونت‌های پوستی می‌باشد و باید در این زمینه توجه لازم جهت کنترل عفونت صورت گیرد. همچنین از سوی دیگر برای جلوگیری از افزایش مقاومت، باید از مصرف بی‌رویه و خودسرانه آنتی‌بیوتیک‌ها ممانعت کرده و قبل از آن، کشت و آنتی بیوگرام صورت گیرد. واژگان کلیدی: عفونت جلدی، مقاومت آنتی‌بیوتیکی، استاف اورئوس.
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: عفونت جلدی، مقاومت آنتی‌بیوتیکی، استاف اورئوس.
متن کامل [PDF 221 kb]   (5948 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: میکروب‌شناسی
دریافت: 1392/1/18 | انتشار: 1391/11/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb