سابقه و هدف: با توجه به تاثیر اضافه وزن دوران کودکی و نوجوانی در بروز بسیاری از بیماریهای مزمن بزرگسالی، تعیین شاخص-های پیشگوییکننده آن میتواند نقش مهمی در سلامت افراد ایفا نماید. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه چندین شاخص تنسنجی شامل نمایه توده بدن (BMI)، دور کمر (WC)، نسبت دور کمر به دور باسن (WHR)، نسبت دور کمر به قد (WHtR) و ضخامت چین پوستی (SF) در نوجوانان ایرانی به عنوان پیشگویی کننده درصد چربی بدن (PBF) و تشخیص نوجوانان با چربی بیش از حد انجام شد. روش بررسی: در مطالعه مقطعی حاضر که بر روی 133 نوجوان (65 پسر و 68 دختر) 10 تا 18 ساله انجام شد، درصد چربی بدن توسط آنالیز مقاومت بیوالکتریکی (BIA) و شاخصهای تنسنجی برای هر یک از افراد اندازهگیری گردید. آنالیز آماری دادهها با استفاده از رگرسیون خطی و منحنی (receiver operating characteristic) ROC با تعدیل مخدوشگرهایی چون سن، جنس و درجه بلوغ انجام شد. یافتهها: نمایه توده بدنی، 67% تفاوتهای بین فردی PBF را توضیح داده و R2adj مدلها نشان داد که BMI در مقایسه با سایر شاخصها، PBF را بهتر پیشگویی میکند (001/0 > P). سطح زیر منحنی محاسبه شده برای BMI جهت تمایز بین چربی بدنی بیش از حد و نرمال 92/0 بود (001/0 > P) که این مقدار در مقایسه با شاخصهای WC، WHR و WHtR به طور معنیداری بالاتر بود (05/0 > P). نتیجهگیری: از میان شاخصهای تنسنجی بررسی شده، BMI توانایی بیشتری در پیشگویی PBF و تشخیص چربی بیش از حد در نوجوانان را دارد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |