جلد 44، شماره 3 - ( 6-1399 )                   جلد 44 شماره 3 صفحات 472-466 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

ghorbani M, Tahmasebi Boroujeni S, Bagherzadeh F, Naghdi N. Effect of Immobilization Acute Stress on Spatial Learning and Memory of Male Rats and Its Effect Moderation through Swimming. Research in Medicine 2020; 44 (3) :466-472
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2010-fa.html
قربانی مینا، طهماسبی بروجنی شهزاد، باقرزاده فضل الله، نقدی ناصر. تاثیر استرس حاد بی‌حرکتی بر یادگیری و حافظه فضایی رت‌های نر و تعدیل تاثیر آن از طریق شنا. پژوهش در پزشکی. 1399; 44 (3) :466-472

URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2010-fa.html


دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران ، shahzadtahmaseb@ut.ac.ir
چکیده:   (1939 مشاهده)
سابقه و هدف: از آنجایی­که استرس و تأثیرات آن بر عملکردهای ذهنی یکی از عوامل تأثیرگذار بر سلامت روان است، بنابراین اتخاذ راهکارهایی به ویژه از نوع غیرداروئی برای پیشگیری از آثار آن می­تواند سودمند باشد.  لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر استرس بی حرکتی و شنا بر یادگیری و حافظه فضایی موش‌های صحرایی نر بود.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی بود. بدین منظور 28 سر رت از نژاد آلبینوویستار، به صورت تصادفی به چهار گروه (استرس، شنا، استرس+شنا و کنترل) تقسیم شدند. گروه استرس در معرض مداخله استرس از نوع محدودیت بی­حرکتی (2 ساعت در روز × 7 روز) و گروه شنا تحت تمرین شنا (2 ساعت در روز × 7 روز) قرار گرفتند. گروه استرس+شنا نیز پس از مداخلۀ استرس مشابه گروه استرس، تمرینات شنا را مشابه گروه شنا به مدت هفت روز دریافت کردند. گروه کنترل نیز بدون هیچ مداخله­ای تحت آزمون های رفتاری قرار گرفتند. آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس طی اکتساب و فراخوانی انجام شد.
 یافته­ها: پیشرفت معنی داری در مسافت و زمان سپری شده در همه گروه­ها در مرحله اکتساب مشاهده شد(05/0 P). با این حال، تحلیل واریانس یک راهه، نشان داد گروه شنا و استرس+شنا نسبت به گروه تحت استرس (007/0= P؛03/0=P) و کنترل (0001/0= P؛001/0=P) مسافت کمتری را طی کردند. همچنین، گروه شنا نسبت به گروه استرس و کنترل (006/0= P؛0003/0=P)  زمان معنی­دار کمتری را برای رسیدن به هدف سپری کردند. گروه استرس+شنا نیز نسبت به گروه استرس و کنترل (01/0= P؛001/0=P) زمان کمتری را برای رسیدن به سکو صرف کردند.
نتیجه­گیری: تمرین شنا به تنهایی به شکل چشمگیری می‌تواند عملکرد شناختی را بهبود بخشد. همچنین، در شرایطی که استرس وجود دارد، بکارگیری تمرینات شنا در کنار شرایط استرس زا می تواند منجر به کاهش مسافت و زمان رسیدن  به سکو شود.
متن کامل [PDF 524 kb]   (654 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: علوم شناختی
دریافت: 1398/1/24 | پذیرش: 1398/7/6 | انتشار: 1399/3/3

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb