جلد 44، شماره 3 - ( 6-1399 )
جلد 44 شماره 3 صفحات 511-503 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mansourizadeh R, Letafatkar A, Khaleghi M. Effect of Gait with Turning on the Muscle Activity of Selected Muscles in Patients with Chronic Groin Pain. Research in Medicine 2020; 44 (3) :503-511
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2054-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2054-fa.html
منصوری زاده رضا، لطافت کار امیر، خالقی تازجی مهدی. بررسی تاثیر راه رفتن همراه با چرخش بر میزان فعالیت عضلانی عضلات منتخب مبتلایان به درد مزمن کشاله‌ران. پژوهش در پزشکی. 1399; 44 (3) :503-511
بررسی تاثیر راه رفتن همراه با چرخش بر میزان فعالیت عضلانی عضلات منتخب مبتلایان به درد مزمن کشاله‌ران
گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی تهران ، rezamansorizadeh92@gmail.com
چکیده: (1858 مشاهده)
سابقه و هدف: کشاله درد یکی از مشکلات شایع در ورزشهای مولتی دایرکشن است. پیچیدگی و شناخت ناکافی از این آسیب دیدگی منجر به طولانی شدن و نرخ بالای آسیب دیدگی مجدد در این آسیب دیدگی شده است. با این وجود تا کنون مطالعه که بررسی دقیق فعالیت عضلانی در طی فعالیت های عملکردی و پویا پرداخته باشد وجود ندارد. لذا هدف از مطالعه حاضر مقایسه میانگین فعالیت عضلانی عضلات منتخب تنه و ران در افراد مبتلا به کشاله درد مزمن و افراد سالم در طی راه رفتن همراه با چرخش است.
مواد و روش ها: الکترومایوگرافی سطحی از عضلات اینترنال اوبلیک/ترنسورس ابدومینوس ، مولتی فیدوس، اداکتور لانگوس و گلتوس مدیوس برای تحلیل میانگین فعالیت عضلانی و نسبت هم انقباضی از 16 نفر مبتلا به کشاله و 16 نفر فرد سالم در 4 فاز حرکتی در طول راه رفتن همراه با چرخش گرفته شد.
یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد در میانگین فعالیت عضلانی (AEMG) بجز در فاز سوم در عضله اینترنال اوبلیک/ترنسورس ابدومینوس و در فاز دوم در عضله مولتی فیدوس در تنه و در فاز سوم در عضله اداکتور لانگوس و فاز چهارم در عضله گلتئوس مدیوس پای چپ در بقیه فازها اختلاف معنی داری وجود داشت. و در بررسی نسبت هم انقباضی نیز بجز در فاز دوم تنه و فاز چهارم پای چپ در بقیه فازها اختلاف معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری: به نظر می رسد در افراد مبتلا به کشاله درد مزمن، فعالیت عضلانی و نسبت هم انقباضی در طی تغییر جهت تغییر می کند، که ممکن است منجر به استراتژی های جبرانی و نقص های کنترل حرکتی بشود که می تواند یک ابزار مفید برای پیش بینی وقوع و یا تداوم کشاله درد در افراد با سابقه کشاله درد باشد.
مواد و روش ها: الکترومایوگرافی سطحی از عضلات اینترنال اوبلیک/ترنسورس ابدومینوس ، مولتی فیدوس، اداکتور لانگوس و گلتوس مدیوس برای تحلیل میانگین فعالیت عضلانی و نسبت هم انقباضی از 16 نفر مبتلا به کشاله و 16 نفر فرد سالم در 4 فاز حرکتی در طول راه رفتن همراه با چرخش گرفته شد.
یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد در میانگین فعالیت عضلانی (AEMG) بجز در فاز سوم در عضله اینترنال اوبلیک/ترنسورس ابدومینوس و در فاز دوم در عضله مولتی فیدوس در تنه و در فاز سوم در عضله اداکتور لانگوس و فاز چهارم در عضله گلتئوس مدیوس پای چپ در بقیه فازها اختلاف معنی داری وجود داشت. و در بررسی نسبت هم انقباضی نیز بجز در فاز دوم تنه و فاز چهارم پای چپ در بقیه فازها اختلاف معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری: به نظر می رسد در افراد مبتلا به کشاله درد مزمن، فعالیت عضلانی و نسبت هم انقباضی در طی تغییر جهت تغییر می کند، که ممکن است منجر به استراتژی های جبرانی و نقص های کنترل حرکتی بشود که می تواند یک ابزار مفید برای پیش بینی وقوع و یا تداوم کشاله درد در افراد با سابقه کشاله درد باشد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1398/3/22 | پذیرش: 1398/6/27 | انتشار: 1399/3/3
دریافت: 1398/3/22 | پذیرش: 1398/6/27 | انتشار: 1399/3/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb