جلد 19، شماره 3 و 4 - ( مهر - اسفند 1374 )
جلد 19 شماره 3 و 4 صفحات 69-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karirmpour A A, Hosseini A, Rezazadeh M. The Effect of Human Follicular Fluid (FF) on Preimplantation Mouse Embryo Development in Vitro. Research in Medicine 1995; 19 (3 and 4) :61-69
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2347-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2347-fa.html
کریمپور عباسعلی، حسینی احمد، رضازاده مجتبی. اثر مایع فولیکولر انسان بر رشد و تکامل جنینهای اولیه موش در محیط آزمایشگاه. پژوهش در پزشکی. 1374; 19 (3 و 4) :61-69
فوق لیسانس بافت شناسی و رزیدنت ph.D جنین شناسی دانشگاه تربیت مدرس تهران،تهران،ایران.
چکیده: (1372 مشاهده)
از آنجا که در جریان مکش (آسپیراسیون) اووسیت و گرفتن آن برای لقاح خارج رحمی (in vitro fertilization) همواره مقداری مایع فولیکولر (FF) محبوس در بین سلولهای کومولوس اطراف اووسیت با آن همراه می شود، بر آن شدیم که تاثیر این مایع را بر کلیواژ و رشد و تکامل جنینهای موش در محیط آزمایشگاه مورد بررسی قرار دهیم. بدین منظور طی ۷۲ ساعت کشت جنینهای دو سلولی موش در محیطهای زیر انجام شد و رشد و تکامل آنها تا مرحله بلاستوسیت و هچینگ (پاره شدن زونا) مورد مطالعه قرار گرفت : مدیوم +Ham , S F۱۰ ۱۰٪ سرم آلبومینارانسان(گروه شاهد)؛ مایع فولیکولر خالص حرارت دیدهHeat treatmented pure) FF= HF۱۰۰)؛ مدیوم هامز مخلوط شده با ۱۰، ۲۵ و ۵۰ درصد مایع فولیکولر حرارت دیده (HF۵۰,HF۲۵,HF۱۰) مایع فولیکولر خالص حرارت ندیده (Untreated or fresh FF= HF۱۰۰) و هامز مخلوط شده با ۱۰ درصد مایع فولیکولر حرارت ندیده (NF۱۰).
در ساعت چهل و هشتم کشت آزمایشگاهی، ۵۸/۶ درصد از جنینهای دو یاخته ای در HF۱۰۰ به مرحله بلاستوسیست رسیدند. این نسبت برای HF۱۰ ، HF۲۵ ، HF۵۰ و هامز + سرم به ترتیب ۴۸/۰، ۳۷/۶، ۴۰/۳ و۲۸/۶ درصد بود که درصد بلاستوسیستهای HF۱۰۰ و HF۵۰ به طور معنی داری از هامز+ سرم بیشتر بود (۰/۰۵>(P.
۲۴ ساعت بعد یعنی در ساعت ۷۲ کشت آزمایشگاهی، درصد بلاستوسیست در HF۱۰ ، HF۲۵ , HF۵۰ , HF۱۰۰ و هامز+ سرم به ترتیب ۸۶/۱ ،۷۷/۲،۷۵/۰ ، ۷۰/۳، ۷۱/۶ بود که در مقایسه، فقط اختلاف موجود بین درصد بلاستوسیست در HF۱۰۰ با سایر محیطهای مورد آزمایش از جمله هامز + سرم معنی دار بود( ۰/۰۵>P).
در مقابل، تقریبا تمام جنینهایی که در NF۱۰۰ کشت داده شده بودند پس از ۲۴ ساعت از بین رفتند. و از جنینهای کشت داده شده در NF۱۰ حدود ۴۴/۱ درصد در ساعت ۷۲ بلاستوسیست رسیدند که به طور معنی داری کمتر از درصد آن در هامز + سرم و نیز سایر محیطهای مورد تجربه بود(۰/۰۵>P). این نتایج نشان میدهند که مایع فولیکولر انسان به صورت تازه بر رشد و تکامل جنینهای اولیه اثر نامطلوبی دارد اما اگر به روش متداول در آزمایشگاههای IVF حرارت داده شود، (Treatment heat) نه تنها می تواند امکان رشد و تکامل جنینهای اولیه را تا مرحله بلاستوسیست و هجینگ فراها که دارای اثرات امبریوتروفیک نیز می باشد.
در ساعت چهل و هشتم کشت آزمایشگاهی، ۵۸/۶ درصد از جنینهای دو یاخته ای در HF۱۰۰ به مرحله بلاستوسیست رسیدند. این نسبت برای HF۱۰ ، HF۲۵ ، HF۵۰ و هامز + سرم به ترتیب ۴۸/۰، ۳۷/۶، ۴۰/۳ و۲۸/۶ درصد بود که درصد بلاستوسیستهای HF۱۰۰ و HF۵۰ به طور معنی داری از هامز+ سرم بیشتر بود (۰/۰۵>(P.
۲۴ ساعت بعد یعنی در ساعت ۷۲ کشت آزمایشگاهی، درصد بلاستوسیست در HF۱۰ ، HF۲۵ , HF۵۰ , HF۱۰۰ و هامز+ سرم به ترتیب ۸۶/۱ ،۷۷/۲،۷۵/۰ ، ۷۰/۳، ۷۱/۶ بود که در مقایسه، فقط اختلاف موجود بین درصد بلاستوسیست در HF۱۰۰ با سایر محیطهای مورد آزمایش از جمله هامز + سرم معنی دار بود( ۰/۰۵>P).
در مقابل، تقریبا تمام جنینهایی که در NF۱۰۰ کشت داده شده بودند پس از ۲۴ ساعت از بین رفتند. و از جنینهای کشت داده شده در NF۱۰ حدود ۴۴/۱ درصد در ساعت ۷۲ بلاستوسیست رسیدند که به طور معنی داری کمتر از درصد آن در هامز + سرم و نیز سایر محیطهای مورد تجربه بود(۰/۰۵>P). این نتایج نشان میدهند که مایع فولیکولر انسان به صورت تازه بر رشد و تکامل جنینهای اولیه اثر نامطلوبی دارد اما اگر به روش متداول در آزمایشگاههای IVF حرارت داده شود، (Treatment heat) نه تنها می تواند امکان رشد و تکامل جنینهای اولیه را تا مرحله بلاستوسیست و هجینگ فراها که دارای اثرات امبریوتروفیک نیز می باشد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1398/12/6 | پذیرش: 1398/12/6 | انتشار: 1398/12/6
دریافت: 1398/12/6 | پذیرش: 1398/12/6 | انتشار: 1398/12/6
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb