پژوهش در پزشکی

  سابقه و هدف : کاهش شنوائی ناشی از سروصدا شایعترین علت کری های شغلی می باشد که تنها در آمریکا حدود 10 میلیون نفر مبتلا به این بیماری می باشند. سروصدای زیاد می تواند باعث آسیب ارگان شنوایی از یک تورم ساده تا تخریب کامل سلولهای مژکدار شود. کاهش شنوایی ناشی از سروصدا امروزه یکی از بلایای دنیای صنعت و پیشرفت می باشد که تمامی افراد را صرف نظر از نژاد، جنس و سن گرفتار می سازد.

  روش بررسی : این تحقیق به روش مقطعی بر روی کارگران شاغل در کارخانه آزمایش تهران انجام شد. 100 کارگر این کارخانه در کارگاههای پر سروصدا (شدت صوت بالاتر از 85 دسی بل) مشغول بکار بودند. پس از شرح حال، معاینه فیزیکی و آزمایشات لازم و حذف کلیه عوامل مداخله گر در ایجاد کاهش شنوایی حسی– عصبی، 60 کارگر 64-25 سال انتخاب شدند. ادیومتری (PTA) 48 ساعت پس از استراحت شغلی از هر دو گوش انجام شد و نتایج بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت.

  یافته ­ ها : سروصدا بر روی گوش کارگران بخصوص در فرکانس 4000 هرتز تاثیر سوئی دارد بطوری که تنها 3/48 درصد از کارگران شنوایی نرمال داشتند. هر چه مدت زمان قرار گرفتن در محیط پرسروصدا بیشتر باشد، امکان آسیب شنوایی هم بیشتر می شود. 2/72 درصد از افرادی که کمتر از 10 سال در محیطهای پر سروصدا مشغول بکار بودند، شنوایی طبیعی داشتند ولی تنها 3/33 درصد کارگرانی که بیش از 20 سال در کارخانه کار می کردند دارای شنوایی طبیعی بودند. امکان آسیب شنوایی با افزایش سن بیشتر
می شود بطوری که در کارگران 34-25 سال 60 درصد، 44-35 سال 5/76 درصد، 54-45 سال 5/37 درصد و در گروه سنی 64- 55 سال 9/42 درصد دارای شنوایی طبیعی بودند.

  نتیجه ­ گیری : کاهش شنوایی حسی – عصبی در کارگرانی که در محیطهای پر سروصدا کار می کنند، شایع است. توصیه می شود در تمام مراکز صنعتی شدت صوت اندازه گیری شده و چنانچه بالاتر از 85 دسی بل باشد از روشهای پیشگیری مطمئن استفاده شود. معاینات دوره ای شنوایی هر 6 ماه یا یک سال و مقایسه آن با ادیومتری اولیه نیز توصیه می شود.