جلد 45، شماره 4 - ( 10-1400 )
جلد 45 شماره 4 صفحات 59-52 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
ghorbanian B, ghorbanzadeh B, iranpour A, samadi B. The effect of resistance training combined with neurofeedback on serum levels of testosterone and dehydroepiandrosterone sulfate in young males. Research in Medicine 2021; 45 (4) :52-59
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2968-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2968-fa.html
قربانیان بهلول، قربانزاده بهروز، ایرانپور عسگر، صمدی بهمن. اثر تمرین مقاومتی همراه با نوروفیدبک بر سطوح سرمی تستوسترون و دهیدرواپی آندروسترون سولفات در مردان جوان. پژوهش در پزشکی. 1400; 45 (4) :52-59
دانشیار فیزیولوژی ورزشی ، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران ، b.gorbanian@gmail.com
چکیده: (1505 مشاهده)
سابقه و هدف: کاهش سطوح تستوسترون و دهیدرواپی آندروسترون سولفات به‌عنوان ریسک‌فاکتورهای آنابولیکی تهدیدکننده سلامتی عمومی در افراد جوان معرفی‌شده است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین مقاومتی همراه با نوروفیدبک بر سطوح سرمی تستوسترون و دهیدرواپی آندروسترون سولفات در مردان جوان است.
مواد و روشها: 30 نفر از مردان جوان در گروه تمرین مقاومتی(10 نفر)، تمرین مقاومتی و نوروفیدبک (10 نفر) و کنترل(10 نفر) تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت هشت هفته تمرین مقاومتی و نوروفیدبک را به‌صورت سه جلسه متناوب در هفته اجرا کردند. در مراحل پیش و پس‌آزمون سطوح هورمونهای تستوسترون و دهیدرواپی آندروسترون سولفات اندازه‌گیری شد. برای مقایسه میانگینهای بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی و برای مقایسه میانگینهای درونگروهی از آزمون تی همبسته استفاده شد.
یافته ها: سطوح سرمی تستوسترون افزایش معناداری را پس از تمرین مقاومتی و تمرین مقاومتی ترکیبی با نوروفیدبک نسبت به گروه کنترل در مردان جوان داشت(0/01=p). مقادیر دهیدرواپی آندروسترون سولفات افزایش معناداری بهتری در گروه تمرین مقاومتی ترکیبی با نوروفیدبک نسبت به تمرین مقاومتی داشت(0/01=p). همچنین سطوح سرمی کورتیزول نسبت به گروه کنترل در گروه تمرین مقاومتی و نوروفیدبک کاهش معنادار(0/001=p)، ولی در گروه تمرین مقاومتی کاهش غیرمعناداری(0/31=p) داشت.
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد هورمونهای آنابولیکی و کاتابولیکی نسبت به تحریک الکتریکی مغز همراه با تمرین مقاومتی پاسخ بهتری دارند.
مواد و روشها: 30 نفر از مردان جوان در گروه تمرین مقاومتی(10 نفر)، تمرین مقاومتی و نوروفیدبک (10 نفر) و کنترل(10 نفر) تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت هشت هفته تمرین مقاومتی و نوروفیدبک را به‌صورت سه جلسه متناوب در هفته اجرا کردند. در مراحل پیش و پس‌آزمون سطوح هورمونهای تستوسترون و دهیدرواپی آندروسترون سولفات اندازه‌گیری شد. برای مقایسه میانگینهای بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی و برای مقایسه میانگینهای درونگروهی از آزمون تی همبسته استفاده شد.
یافته ها: سطوح سرمی تستوسترون افزایش معناداری را پس از تمرین مقاومتی و تمرین مقاومتی ترکیبی با نوروفیدبک نسبت به گروه کنترل در مردان جوان داشت(0/01=p). مقادیر دهیدرواپی آندروسترون سولفات افزایش معناداری بهتری در گروه تمرین مقاومتی ترکیبی با نوروفیدبک نسبت به تمرین مقاومتی داشت(0/01=p). همچنین سطوح سرمی کورتیزول نسبت به گروه کنترل در گروه تمرین مقاومتی و نوروفیدبک کاهش معنادار(0/001=p)، ولی در گروه تمرین مقاومتی کاهش غیرمعناداری(0/31=p) داشت.
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد هورمونهای آنابولیکی و کاتابولیکی نسبت به تحریک الکتریکی مغز همراه با تمرین مقاومتی پاسخ بهتری دارند.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
تربیت بدنی و علوم ورزشی ( فیزیولوژی ورزشی - بیومکانیک ورزشی )
دریافت: 1399/8/16 | پذیرش: 1400/3/12 | انتشار: 1400/11/20
دریافت: 1399/8/16 | پذیرش: 1400/3/12 | انتشار: 1400/11/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb