Mohajerani H, Bararzadeh Soorati A, Ghaffarpasand A, Abbasi K, Alam M. Comparison of inferior alveolar nerve anesthesia duration using the Conventional and Gow-Gates technique in patients referring to the Department of Oral and Maxillofacial Surgery: A Randomized Clinical Trial. Research in Medicine 2021; 45 (4) :46-51
URL:
http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3000-fa.html
مهاجرانی حسن، برارزاده صورتی آوا، غفارپسند آرش، عباسی کامیار، آلام مصطفی. مقایسه میزان اثر بیحسی بین دو روش بلاک عصب دندانی تحتانی به روشهای Conventional و Gow-Gates در بیماران مراجعهکننده به بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی. پژوهش در پزشکی. 1400; 45 (4) :46-51
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3000-fa.html
استادیار گروه جراحی دهان، فک و صورت، دانشکده دندان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، mostafa_alam1@yahoo.com
چکیده: (1571 مشاهده)
سابقه و هدف:با وجود مزایای متعدد در تزریق بیحسی با روشهای جایگزین تکنیک معمول (Conventional) نظیر وجود عوارض کمتر و نیاز نداشتن به تزریق مکمل، هنوز استفاده از آنها در درمانهای دندانپزشکی چندان رواج نیافته است که قسمتی از آن از نبود تحقیقهای کافی در این زمینه ناشی شده است. تحقیق حاضر با هدف مقایسه میزان اثر بیحسی دو تکنیک بلوک عصب دندانی تحتانی و Gow Gates در بیماران مراجعهکننده به بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد.
مواد و روشها:تحقیق حاضر به صورت کارازمایی بالینی تصادفی روی 120 بیمار نیازمند کشیدن دندانهای خلفی فک پایین انجام شد (60 نفر در هر تکنیک). تزریق بیحسی در بیماران با یکی از تکنیکهای عصب الوئولار تحتانی به روش conventional یا Gow-Gates و بر اساس پروتکل استاندارد انجام و زمان بیحسی در عصبهای مختلف به همراه وجود عوارض پس از تزریق در آنها ارزیابی شد. دادهها با آزمونهای Chi-square و Mann-whitney U در بیماران دو گروه تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها:بیحسی عصب چانهای در دو روش معمول و Gow-Gates به طور میانگین پس از 79/2 و 53/7 دقیقه، عصب دندانی تحتانی پس از 97/3 و 52/9 دقیقه، عصب ثنایایی پس از 17/3 و 57/8 دقیقه، عصب زبانی پس از 73/1 و 61/3 و عصب باکال طویل پس از 65/1 و 61/3 دقیقه برقرار شد. در تمامی موارد، تفاوتهای معناداری بین دو تکنیک دیده شد (p<0.0001). آسپیراسیون مثبت در 7/1درصد افراد در تکنیک Gow-Gates و 20درصد بیماران در تکنیک معمول دیده شد. همچنین، 7/16درصد بیماران در روش معمول به تزریق مکمل نیاز داشته، ولی هیچ بیماری در روش Gow-Gates نیاز به تزریق مکمل نداشت. 3/23درصد بیماران در روش Gow-Gates و 3/13درصد آنها در روش معمول نیاز به تزریق دوباره داشتند (p=0.16).
نتیجهگیری:با وجود اینکه تمامی عصبها در تکنیک Gow-Gates دیرتر از روش معمول بیحس شدند، ولی با توجه به میزان عوارض کمتر و نیاز به تزریقهای مکمل اندک در این تکنیک، به نظر میرسد استفاده از این روش در برقراری بیحسی مطلوب در فک پایین بیماران از کارایی لازم برخوردار باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی دریافت: 1399/11/4 | پذیرش: 1400/6/13 | انتشار: 1400/11/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول