جلد 46، شماره 3 - ( 7-1401 )
جلد 46 شماره 3 صفحات 72-60 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nosrat M, Eidi A, Mortazavi P, Oryan S. Effect of Pantothenic Acid on Antioxidant Parameters against Experimental Models of Indomethacin-Induced Gastric Ulcer in Male NMRI Mice. Research in Medicine 2022; 46 (3) :60-72
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3076-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3076-fa.html
نصرت مهشید، عیدی اکرم، مرتضوی سید پژمان، عریان شهربانو. بررسی اثر اسید پانتوتنیک بر فاکتورهای آنتیاکسیدانی در بهبود مدلهای تجربی زخم معده القا شده با ایندومتاسین در موشهای نر کوچک آزمایشگاهی نژاد NMRI. پژوهش در پزشکی. 1401; 46 (3) :60-72
گروه زیست شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، eidi@srbiau.ac.ir
چکیده: (525 مشاهده)
سابقه و هدف: زخم معده یک بیماری مزمن دستگاه گوارش است که یکی از عوامل ایجاد آن استفاده از داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که خطر عوارض گوارشی مانند زخم یا خونریزی را افزایش می‌دهد. استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها به عنوان کمک درمانی برای این بیماری بسیار مورد توجه است. اسیدپانتوتنیک نوعی ویتامینB و یک آنتی‌اکسیدان قوی است که در متابولیسم کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها و پروتئین‌ها در بدن نقش مهمی دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر اسیدپانتوتنیک بر فاکتورهای آنتیاکسیدانی در بهبود مدلهای تجربی زخم معده القا شده با ایندومتاسین در موشهای نر کوچک آزمایشگاهی نژاد NMRI بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 60 موش نر بالغ NMRI (با وزن 30-25 گرم) به طور تصادفی به 10 گروه تقسیم شدند. موشهای گروه کنترل دست نخورده بودند. گروه شاهد، حلال اسیدپانتوتنیک (نرمال سالین) را دریافت کرد. گروه‌های تجربی، اسیدپانتوتنیک را در دوزهای 100، 200 و 400 میلی‌گرم/کیلوگرم، امپرازول (40 میلی‌گرم/کیلوگرم) به عنوان داروی استاندارد و ایندومتاسین (18 میلی‌گرم/کیلوگرم) را برای ایجاد زخم به صورت گاواژ به مدت دو هفته دریافت کردند. 6 ساعت بعد از دریافت ایندومتاسین و ایجاد زخم، معده موش‌ها برای ارزیابی ماکروسکوپی زخم در سطح اپیتلیال، ضایعات قابل مشاهده، التهاب به همراه خونریزی و ادم، همچنین ارزیابی بیوشیمیایی آنزیم‌های آنتیاکسیدانی به وسیله جذب نوری با دستگاه الایزاریدر، خارج و بررسی شدند. داده‌های آماری بوسیله آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: تجویز ایندومتاسین، میزان آنتی‌اکسیدان‌های معده نظیر سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز(GPx) و فعالیت کاتالاز (CAT)را به صورت معناداری کاهش می‌دهد (0/001>P) و سطح مالون دی آلدئید (MDA) را در مقایسه با گروه کنترل سالم افزایش می‌دهد (0/001>P). درمان با اسیدپانتوتنیک، میزان SOD و CAT را با دوزهای 200 (0/01>P) و 400 میلی‌گرم/کیلوگرم (0/001>P) و GPx در هر دو دوز (0/001>P) به طور معناداری افزایش و سطح MDA با دوزهای 200 (0/05>P) و 400 میلی‌گرم/کیلوگرم (0/001>P) به طور معناداری کاهش داد. نتیجه حاصل از اسید پانتوتنیک 400 میلی‌گرم/کیلوگرم هم ارز با امپرازول بود و این دو نسبت به هم اختلاف معناداری ندارند.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که اسیدپانتوتنیک بتواند از معده در برابر زخم ناشی از ایندومتاسین محافظت کند.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 60 موش نر بالغ NMRI (با وزن 30-25 گرم) به طور تصادفی به 10 گروه تقسیم شدند. موشهای گروه کنترل دست نخورده بودند. گروه شاهد، حلال اسیدپانتوتنیک (نرمال سالین) را دریافت کرد. گروه‌های تجربی، اسیدپانتوتنیک را در دوزهای 100، 200 و 400 میلی‌گرم/کیلوگرم، امپرازول (40 میلی‌گرم/کیلوگرم) به عنوان داروی استاندارد و ایندومتاسین (18 میلی‌گرم/کیلوگرم) را برای ایجاد زخم به صورت گاواژ به مدت دو هفته دریافت کردند. 6 ساعت بعد از دریافت ایندومتاسین و ایجاد زخم، معده موش‌ها برای ارزیابی ماکروسکوپی زخم در سطح اپیتلیال، ضایعات قابل مشاهده، التهاب به همراه خونریزی و ادم، همچنین ارزیابی بیوشیمیایی آنزیم‌های آنتیاکسیدانی به وسیله جذب نوری با دستگاه الایزاریدر، خارج و بررسی شدند. داده‌های آماری بوسیله آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: تجویز ایندومتاسین، میزان آنتی‌اکسیدان‌های معده نظیر سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز(GPx) و فعالیت کاتالاز (CAT)را به صورت معناداری کاهش می‌دهد (0/001>P) و سطح مالون دی آلدئید (MDA) را در مقایسه با گروه کنترل سالم افزایش می‌دهد (0/001>P). درمان با اسیدپانتوتنیک، میزان SOD و CAT را با دوزهای 200 (0/01>P) و 400 میلی‌گرم/کیلوگرم (0/001>P) و GPx در هر دو دوز (0/001>P) به طور معناداری افزایش و سطح MDA با دوزهای 200 (0/05>P) و 400 میلی‌گرم/کیلوگرم (0/001>P) به طور معناداری کاهش داد. نتیجه حاصل از اسید پانتوتنیک 400 میلی‌گرم/کیلوگرم هم ارز با امپرازول بود و این دو نسبت به هم اختلاف معناداری ندارند.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که اسیدپانتوتنیک بتواند از معده در برابر زخم ناشی از ایندومتاسین محافظت کند.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1400/5/5 | پذیرش: 1400/12/15 | انتشار: 1401/10/12
دریافت: 1400/5/5 | پذیرش: 1400/12/15 | انتشار: 1401/10/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb