جلد 46، شماره 4 - ( 10-1401 )
جلد 46 شماره 4 صفحات 98-91 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.ACECR.ROYAN.REC.1399.042
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Afghan M, Shahidi F, Gaeini A, Hosseini R. The Effect of Eight Weeks of Moderate- Intensity Continious Training on P- and QT Dispersion in ECG of Women with Polycystic Ovary Syndrome. Research in Medicine 2022; 46 (4) :91-98
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3188-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3188-fa.html
افغان مرجان، شهیدی فرشته، گائینی عباسعلی، حسینی رویا. اثر 8 هفته تمرین هوازی تداومی با شدت متوسط بر دامنه تغییرات موج P و فاصله QT در نوار قلب زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک. پژوهش در پزشکی. 1401; 46 (4) :91-98
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران. ، Fe-shahidi@sru.ac.ir
چکیده: (843 مشاهده)
سابقه و هدف: زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) در معرض خطر بیماری‌های قلبی- عروقی هستند. افزایش دامنه تغییرات موج P (Pdis) و فاصله QT (QTdis) در الکتروکاردیوگرام بیماران مبتلا به PCOS گزارش و پیشنهاد شده است که این دو عامل می‌توانند به عنوان پیش‌بینی‌کننده‌های خطر حوادث ناگوار قلبی در بیماران مبتلا به PCOS استفاده شوند. با توجه اهمیت پیشگیری از عوارض قلبی- عروقی در زنان مبتلا به PCOS این مطالعه با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین ورزشی هوازی با شدت متوسط (MICT) به عنوان یک راهکار غیر تهاجمی بر P-dis و QTdis در زنان دارای اضافه وزن و مبتلا به PCOS انجام شد.
روش کار: در این پژوهش با طراحی کارآزمایی بالینی، 30 زن مبتلا به PCOS با سن 18 تا 40 سال، به طور تصادفی به دو گروه کنترل و MICT تقسیم شدند. جلسات تمرین به مدت هشت هفته، سه بار در هفته اجرا شد. ثبت الکتروکاردیوگرام از آزمودنی‌ها روز قبل از اولین جلسه تمرین و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام و توسط متخصص قلب تفسیر شد. دادههای گردآوری شده با استفاده از آزمون تی مستقل و تی زوجی در نرم‌افزار spss نسخه 23 تحلیل شدند.
یافته‌ها: پس از هشت هفته مداخله، میانگین وزن و BMI در گروه تمرین به طور معناداری کاهش یافت (0/01>P). همچنین، QTdis و QTcdis در گروه تمرین به طور معناداری کاهش یافتند (به ترتیب 0/05p˂ و 0/05p˂) ولی در گروه کنترل تفاوت معناداری در هیچ یک از متغیرها مشاهده نشد (0/05p˂). مقادیر Pdis در هر دو گروه، پس از مداخله تفاوت معناداری را نشان ندادند (0/05P>).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که انجام تمرین‌های MICT همراه با کاهش وزن می‌تواند منجر به کاهش خطر آریتمی‌های قلبی در زنان دارای اضافه وزن مبتلا به PCOS شود.
روش کار: در این پژوهش با طراحی کارآزمایی بالینی، 30 زن مبتلا به PCOS با سن 18 تا 40 سال، به طور تصادفی به دو گروه کنترل و MICT تقسیم شدند. جلسات تمرین به مدت هشت هفته، سه بار در هفته اجرا شد. ثبت الکتروکاردیوگرام از آزمودنی‌ها روز قبل از اولین جلسه تمرین و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام و توسط متخصص قلب تفسیر شد. دادههای گردآوری شده با استفاده از آزمون تی مستقل و تی زوجی در نرم‌افزار spss نسخه 23 تحلیل شدند.
یافته‌ها: پس از هشت هفته مداخله، میانگین وزن و BMI در گروه تمرین به طور معناداری کاهش یافت (0/01>P). همچنین، QTdis و QTcdis در گروه تمرین به طور معناداری کاهش یافتند (به ترتیب 0/05p˂ و 0/05p˂) ولی در گروه کنترل تفاوت معناداری در هیچ یک از متغیرها مشاهده نشد (0/05p˂). مقادیر Pdis در هر دو گروه، پس از مداخله تفاوت معناداری را نشان ندادند (0/05P>).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که انجام تمرین‌های MICT همراه با کاهش وزن می‌تواند منجر به کاهش خطر آریتمی‌های قلبی در زنان دارای اضافه وزن مبتلا به PCOS شود.
واژه‌های کلیدی: سندروم تخمدان پلی کیستیک، تمرین هوازی با شدت متوسط، QTdis، Pdis
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
تربیت بدنی و علوم ورزشی ( فیزیولوژی ورزشی - بیومکانیک ورزشی )
دریافت: 1401/3/10 | پذیرش: 1401/5/1 | انتشار: 1401/11/26
دریافت: 1401/3/10 | پذیرش: 1401/5/1 | انتشار: 1401/11/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb