جلد 47، شماره 1 - ( 1-1402 )
جلد 47 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Navabi R, moradi M, parvizpour F, soleimai M, jafarian A. A review of advances in pancreatic tissue engineering. Research in Medicine 2023; 47 (1)
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3190-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3190-fa.html
نوابی رقیه، مرادی مریم، پرویزپور فرزاد، سلیمانی مسعود، جعفریان عارفه. مروری بر پیشرفت ها در حوزه مهندسی بافت پانکراس. پژوهش در پزشکی 1402; 47 (1)
دانشگاه علوم پزشکی تهران ، a-jafarian@sina.tums.ac.ir
چکیده: (228 مشاهده)
مقدمه: درمان رایج برای بیماران دیابت نوع 1 که در آن، سلول های بتای پانکراس در اثر حمله ی سیستم ایمنی خودی تخریب شده اند، تزریق انسولین می باشد. از آنجا که این روش درمانی در مقایسه با عملکرد انسولین طبیعی مترشحه از پانکراس، قادر به حفظ کامل همئوستاز گلوکز نمی باشد؛ در حوزه مهندسی بافت پانکراس، استراتژی های مختلف درمانی مطرح شده است که مقاله ی مروری حاضر، به معرفی و بررسی آنها، می پردازد.
روش‌ها: این مطالعه یک بررسی مروری است که با استفاده از کلیدواژهایTissue engineering, Pancreas Type 1 Diabetes, Extracellular Matrix و Three-dimensional Bioprinting در بانــکهــای اطلاعــاتی PubMed، Google Scholar، Science Direct و Scopus، به جســتجوی مقــالات و کتــب مــرتبط بــا موضــوع پرداخته شده است.
یافته‌ها: تعداد 48 مقاله و دو کتاب حاصل از جست و جو، که با اهداف مطالعه حاضر همخوانی داشتند انتخاب گردیده و تحلیل نتایج آنها به زبانی روان و کاربردی ارایه گردید.
نتیجه‌‌گیری: اگرچه در سال های اخیر پیوند جزایر پانکراسی به عنوان یک روش درمانی موثر در درمان دیابت نوع یک معرفی شده است، اما بازدهی این روش به دلیل کمبود جزایر مورد نیاز جهت پیوند، رد ایمنی پیوند و نیاز به مصرف طولانی مدت داروهای مهارکننده سیستم ایمنی، محدود می باشد. در نتیجه، رویکردهای نوین مرتبط به حوزه مهندسی بافت پانکراس شامل راهکارهای متعددی مانند تکنیک های وابسته به داربست، چاپ زیستی سه بعدی و ارگانوئیدهای ترشح کننده انسولین جهت غلبه بر این چالشها مطرح شده اند.
روش‌ها: این مطالعه یک بررسی مروری است که با استفاده از کلیدواژهایTissue engineering, Pancreas Type 1 Diabetes, Extracellular Matrix و Three-dimensional Bioprinting در بانــکهــای اطلاعــاتی PubMed، Google Scholar، Science Direct و Scopus، به جســتجوی مقــالات و کتــب مــرتبط بــا موضــوع پرداخته شده است.
یافته‌ها: تعداد 48 مقاله و دو کتاب حاصل از جست و جو، که با اهداف مطالعه حاضر همخوانی داشتند انتخاب گردیده و تحلیل نتایج آنها به زبانی روان و کاربردی ارایه گردید.
نتیجه‌‌گیری: اگرچه در سال های اخیر پیوند جزایر پانکراسی به عنوان یک روش درمانی موثر در درمان دیابت نوع یک معرفی شده است، اما بازدهی این روش به دلیل کمبود جزایر مورد نیاز جهت پیوند، رد ایمنی پیوند و نیاز به مصرف طولانی مدت داروهای مهارکننده سیستم ایمنی، محدود می باشد. در نتیجه، رویکردهای نوین مرتبط به حوزه مهندسی بافت پانکراس شامل راهکارهای متعددی مانند تکنیک های وابسته به داربست، چاپ زیستی سه بعدی و ارگانوئیدهای ترشح کننده انسولین جهت غلبه بر این چالشها مطرح شده اند.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
داخلی: ( غدد، ریه، گوارش، کلیه، خون، روماتولوژی، طب سالمندان)
دریافت: 1401/3/22 | پذیرش: 1401/8/17 | انتشار: 1401/11/9
دریافت: 1401/3/22 | پذیرش: 1401/8/17 | انتشار: 1401/11/9
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb