جلد 47، شماره 3 - ( 9-1402 )
جلد 47 شماره 3 صفحات 55-48 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: گواهی صتدر شده و ارسال شده است
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shokatifar A, Alaee A, Rezai M. Investigating the Correlation of Saliva Level Estimation in Spitting Methods and Schirmer's Modified Test (MST). Research in Medicine 2023; 47 (3) :48-55
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3289-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3289-fa.html
شوکتی فر عاطفه، علایی آرزو، رضایی مسعود. بررسی همبستگی تعیین میزان بزاق در روش های Spitting و تست مدیفیه شیرمر. پژوهش در پزشکی. 1402; 47 (3) :48-55
دپارتمان بیماری‌های دهان، فک و صورت، عضو مرکز تحقیقاتی مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، arezoo.alaee@yahoo.com
چکیده: (684 مشاهده)
سابقه و هدف: هدف مطالعه بررسی میزان همبستگی بین دو روش اسپیتینگ و تست مدیفیه شیرمر بود. در صورت اثبات همبستگی می‌توان از روش ساده قابل تکرار، امن و دردسترس فوق توسط کلینیسین‌ها استفاده کرد.
روش کار: مطالعه به روش مقطعی انجام شد. تمامی نمونه‌ها در ساعت 9 تا 12 صبح بررسی شدند. افراد بزاق خود را در دهان جمع کرده و سپس آن را به مدت پنج دقیقه درون لوله استریل به روش تست اسپیتینگ تف کردند. پس از 30 دقیقه استراحت، طی سه دقیقه با تست مدیفیه شیرمر میزان بزاق غیرتحریکی فرد تعیین شد، ضریب همبستگی اسپیرمن و تست کاپا برای بررسی همبستگی داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: تحقیق روی 100 نمونه انجام شد که شامل 40 درصد مرد و 60 درصد خانم و متوسط سن آنها 2 ± 43 سال و 15 درصد نمونه‌ها مصرف سیگار و 30 درصد افراد مصرف دارو داشتند، ولی هیچ یک از نمونه‌ها سابقه مصرف الکل نداشت. در روش اسپیتینگ تعداد 36 نفر دارای خشکی دهان و با تست مدیفیه شیرمر 32 نفر خشکی دهان داشتند. تعداد 63 نفر به هر دو روش فاقد خشکی دهان و 31 نفر به هر دو روش دارای خشکی دهان بوده و جمعاً 94 درصد همخوانی داشتند. آزمون کاپا نشان داد که میزان همبستگی این دو روش برابر با 96 درصد بود (01/0 > P).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که همخوانی و همبستگی واضحی بین این دو روش وجود دارد. پیشنهاد می‌شود تحقیق‌هایی با کاربرد تست مدیفیه شیرمر در مبتلایان به شوگرن و پرتوتابی سروگردن طراحی شود.
روش کار: مطالعه به روش مقطعی انجام شد. تمامی نمونه‌ها در ساعت 9 تا 12 صبح بررسی شدند. افراد بزاق خود را در دهان جمع کرده و سپس آن را به مدت پنج دقیقه درون لوله استریل به روش تست اسپیتینگ تف کردند. پس از 30 دقیقه استراحت، طی سه دقیقه با تست مدیفیه شیرمر میزان بزاق غیرتحریکی فرد تعیین شد، ضریب همبستگی اسپیرمن و تست کاپا برای بررسی همبستگی داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: تحقیق روی 100 نمونه انجام شد که شامل 40 درصد مرد و 60 درصد خانم و متوسط سن آنها 2 ± 43 سال و 15 درصد نمونه‌ها مصرف سیگار و 30 درصد افراد مصرف دارو داشتند، ولی هیچ یک از نمونه‌ها سابقه مصرف الکل نداشت. در روش اسپیتینگ تعداد 36 نفر دارای خشکی دهان و با تست مدیفیه شیرمر 32 نفر خشکی دهان داشتند. تعداد 63 نفر به هر دو روش فاقد خشکی دهان و 31 نفر به هر دو روش دارای خشکی دهان بوده و جمعاً 94 درصد همخوانی داشتند. آزمون کاپا نشان داد که میزان همبستگی این دو روش برابر با 96 درصد بود (01/0 > P).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که همخوانی و همبستگی واضحی بین این دو روش وجود دارد. پیشنهاد می‌شود تحقیق‌هایی با کاربرد تست مدیفیه شیرمر در مبتلایان به شوگرن و پرتوتابی سروگردن طراحی شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی
دریافت: 1402/2/21 | پذیرش: 1402/3/10 | انتشار: 1402/9/28
دریافت: 1402/2/21 | پذیرش: 1402/3/10 | انتشار: 1402/9/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb