جلد 35، شماره 4 - ( 12-1390 )                   جلد 35 شماره 4 صفحات 224-221 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Safi M, Hazifi A, Vakili H, Saadat H, Namazi M H, Faridnia H. Impact of normal-hours versus off-hours primary percutaneous coronary intervention on patient outcome in acute ST-elevation myocardial infarction . Research in Medicine 2012; 35 (4) :221-224
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-976-fa.html
صافی مرتضی، الحذیفی عبدالکریم، وکیلی حسین، سعادت حبیب اله، نمازی محمد حسن، فریدنیا حامد. بررسی نقش آنژیو پلاستی اولیه PPCI روی سرانجام بیماران سکته قلبی حاد با صعود قطعه ST با تأکید بر زمان انجام آن در بیمارستان شهید مدرس . پژوهش در پزشکی. 1390; 35 (4) :221-224

URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-976-fa.html

بررسی نقش آنژیو پلاستی اولیه PPCI روی سرانجام بیماران سکته قلبی حاد با صعود قطعه ST با تأکید بر زمان انجام آن در بیمارستان شهید مدرس
مرتضی صافی ، عبدالکریم الحذیفی ، حسین وکیلی ، حبیب اله سعادت ، محمد حسن نمازی ، حامد فریدنیا
گروه قلب و عروق، مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، abdulkareem_alhuthaifi@yahoo.com
چکیده:   (12206 مشاهده)
چکیده سابقه و هدف: با توجه به مراجعه بیماران STEMI (انفارکتوس قلبی حاد با صعود قطعه ST) و نگرانی در مورد سر انجام این بیماران در مراجعه شبانه و اینکه واقعأ مراجعه در شب یا روز نقشی در سرانجام این بیماران دارد یا خیر و وجود خلاء اطلاعاتی در این قسمت و به منظور بررسی نقش آنژیو پلاستی اولیه PPCI شبانه روزی سرانجام بیماران، این تحقیق در سال 1389– 1390 انجام گرفت. روش بررسی: تحقیق به روش همگروهی ( cohort) انجام گرفت. گروه مورد کسانی بودند که شبانه با تشخیص STEMI تحت PPCI قرار گرفته و گروه شاهد کسانی بودند که با همین بیماری و همین درمان در طی روز مراجعه کرده بودند. افراد دو گروه از نظر وضعیت اقتصادی، اجتماعی، زمان و مکان مراجعه و همچنین خصوصیات جنس، سابقه دیابت، فشار خون، سکته قلبی، وسعت درگیری عروق کرونری، محدودیت انقباضی بطن چپ و فاصله زمانی از ورود به بیمارستان تا انجام آنژیوپلاستی مشابه سازی شدند و سرانجام بیماران دو گروه را از لحاظ شاخص‌های مرگ‌و‌میر و موربیدیتی و موفقیت آنژیوپلاستی بررسی و با آزمون فیشر مورد قضاوت آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: تحقیق روی تعداد 31 نفر شاهد و 42 نفر مورد انجام گرفت. افراد در دو گروه از نظر تعهدات مشابه سازی مشابه بودند. میزان مورتالیتی در مراجعین شیفت روز 1/16 درصد و در شیفت شب 8/4 درصد (2/0>p) و موربیدتی به ترتیب 2/3 و 4/2 درصد بود (9/0>p). موفقیت آنژیو پلاستی در هر دو گروه صد در صد بود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد زمان مراجعه برای انجام PPCI در بیماران STEMI نقشی روی سرانجام درمان ندارد. واژگان کلیدی: MI ، STEMI، PPCI، مورتالینی، موربیدتی، موفقیت آنژیوپلاستی.
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: MI، STEMI، PPCI، مورتالینی، موربیدتی، موفقیت آنژیوپلاستی.
متن کامل [PDF 151 kb]   (3907 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: قلب و عروق
دریافت: 1391/1/5 | انتشار: 1390/11/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb