سابقه و هدف: اسپری فلفل در مواقع شورش و استفاده مردم غیر نظامی برای دفاع شخصی و دفاع در برابر حیوانات استفاده می‌شود. تمام محصولات اسپری فلفل غیرقابل اشتعال است. اگر این اسپری به غشاءهای مخاطی، نظیر چشم و بینی و گلو و ریه‌ها، تماس پیدا کند، علایم بلافاصله ظاهر می‌گردد، به این صورت که مویرگ‌های چشم بیرون می‌زند، چشم گشاد می‌شود و باعث کوری موقت چشم می‌گردد و باعث التهابات بافت لوله تنفس می‌شود و در تنفس مشکل ایجاد می‌کند، اما قربانی هنوز قادر به تنفس می‌باشد. در رابطه با اثرات استنشاقی قرار گرفتن در معرض این اسپری در زمان و میزان مصرف آن بر روی رفتارهای اضطرابی اطلاعات کاملی در دست نیست، لذا هدف این مطالعه بررسی اثرات استنشاقی اسپری فلفل بر رفتارهای اضطرابی در موش صحرایی بالغ بود.
روش بررسی: حیوانات مورد استفاده در پژوهش حاضر موش صحرایی (رت) نر بالغ نژاد Wistar با محدوده وزنی 20±210 بودند که به 4 گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. برای تمامی گروه‌های تجربی تعداد 6 سر موش آزمایشگاهی چمبر گذاشته شد و در معرض اسپری فلفل که به مدت 3 ثانیه به داخل چمبر پاف شده بود قرار گرفتند که به ترتیب در زمان‌های 30، 60، 90 و 120 ثانیه درون اتاقک تنفسی باقی می‌ماندند و سپس به قفس‌های خود برگردانده می‌شدند. برای هر یک از گروه‌های تجربی پس از گذشت 90 دقیقه میزان اضطراب حیوانات توسط دستگاه plus-maze سنجیده شد.
یافته‌ها: در بررسی میزان سنجش اضطراب در موش‌های گروه‌های تجربی و مقایسه آن‌ها با گروه کنترل، افزایش معنی‌داری در رفتار اضطراب آنها مشاهده شد (05/0>p).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد افزایش مدت زمان قرار گرفتن در معرض اسپری فلفل و همچنین گذشت زمان باعث افزایش اضطراب می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: اسپری فلفل، اضطراب، پلاس ماز، موش صحرایی.

متن کامل [PDF 199 kb]   (7465 دریافت)