جلد 46، شماره 4 - ( 10-1401 )
جلد 46 شماره 4 صفحات 25-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.Razi.REC.1399.048
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. ، drp.rahimi@gmail.com
چکیده: (719 مشاهده)
سابقه و هدف: سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی دارای توانایی خودنوسازی و تمایز بوده و میتوانند صفات ژنتیکی را به نسل بعدی منتقل کنند. بنابراین ایجاد محیط کشت مناسب برای این رده سلولی مهم است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر غلظتهای مختلف ال- آرژنین بر کلونیزایی سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی گوسفند در محیط آزمایشگاه بود.
روش کار: نوع مطالعه حاضر تجربی بود. پنج بار نمونهگیری و تکرار آزمایش انجام شد. سلول‌های اسپرماتوگونی طی دو مرحله هضم آنزیمی از بیضه بره‌های نابالغ جداسازی شدند. سلولها به مدت 10 روز در شش گروه آزمایشی کشت داده شدند. برای گروه کنترل، کشت ساده سلول‌های اسپرماتوگونی در محیط DMEM حاوی یک درصد آنتی‌بیوتیک و 5 درصد FBS انجام شد. در گروههای تیمار 1، 2، 3، 4 و 5 نیز غلظتهای مختلف ال- آرژنین (50، 100، 200، 500 و 1000 میکرومول بر لیتر) به ترتیب به محیط کشت اضافه شد. تعویض محیطهای کشت هر سه روز یک‌بار انجام شد. ماهیت سلولها با رنگ‌آمیزی ایمنوسیتوشیمی علیه آنتیژنهای PGP9.5 و PLZF تأیید شد. بلافاصله پس از جداسازی، درصد زندهمانی سلولها، تعداد و مساحت کلونی‌های تشکیل شده در روزهای 4، 7 و 10 پس از کشت، توسط میکروسکوپ معکوس ارزیابی شدند. دادهها توسط آزمون واریانس یکطرفه آنالیز شدند. سطح معنا‌داری 0/05>P در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که میزان زندهمانی سلول‌های اسپرماتوگونی پس از جداسازی 1/4 ± 89/28درصد بود. سلول‌های استخراج‌شده آنتیژنهای PGP9.5 و PLZF را بیان کردند. همچنین در روز 10 پس از کشت و در تیمار 4 (200 میکرومول بر لیتر ال- آرژنین)؛ تعداد (21/1± 160/8) و مساحت (3/1 ± 4/5) کلونی‌های سلول‌های اسپرماتوگونی افزایش معنا‌داری در مقایسه با سایر گروه‌ها داشت (0/05>P).
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد افزودن ال- آرژنین با دوز 200 میکرومول بر لیتر تاثیر مثبتی بر القای کلونیزایی سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی دارد و میتواند محیط کشت مناسبی را در محیط آزمایشگاه فراهم کند.
روش کار: نوع مطالعه حاضر تجربی بود. پنج بار نمونهگیری و تکرار آزمایش انجام شد. سلول‌های اسپرماتوگونی طی دو مرحله هضم آنزیمی از بیضه بره‌های نابالغ جداسازی شدند. سلولها به مدت 10 روز در شش گروه آزمایشی کشت داده شدند. برای گروه کنترل، کشت ساده سلول‌های اسپرماتوگونی در محیط DMEM حاوی یک درصد آنتی‌بیوتیک و 5 درصد FBS انجام شد. در گروههای تیمار 1، 2، 3، 4 و 5 نیز غلظتهای مختلف ال- آرژنین (50، 100، 200، 500 و 1000 میکرومول بر لیتر) به ترتیب به محیط کشت اضافه شد. تعویض محیطهای کشت هر سه روز یک‌بار انجام شد. ماهیت سلولها با رنگ‌آمیزی ایمنوسیتوشیمی علیه آنتیژنهای PGP9.5 و PLZF تأیید شد. بلافاصله پس از جداسازی، درصد زندهمانی سلولها، تعداد و مساحت کلونی‌های تشکیل شده در روزهای 4، 7 و 10 پس از کشت، توسط میکروسکوپ معکوس ارزیابی شدند. دادهها توسط آزمون واریانس یکطرفه آنالیز شدند. سطح معنا‌داری 0/05>P در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که میزان زندهمانی سلول‌های اسپرماتوگونی پس از جداسازی 1/4 ± 89/28درصد بود. سلول‌های استخراج‌شده آنتیژنهای PGP9.5 و PLZF را بیان کردند. همچنین در روز 10 پس از کشت و در تیمار 4 (200 میکرومول بر لیتر ال- آرژنین)؛ تعداد (21/1± 160/8) و مساحت (3/1 ± 4/5) کلونی‌های سلول‌های اسپرماتوگونی افزایش معنا‌داری در مقایسه با سایر گروه‌ها داشت (0/05>P).
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد افزودن ال- آرژنین با دوز 200 میکرومول بر لیتر تاثیر مثبتی بر القای کلونیزایی سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی دارد و میتواند محیط کشت مناسبی را در محیط آزمایشگاه فراهم کند.
واژه‌های کلیدی: سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی، گوسفند، ال- آرژنین، کشت سلول
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم سلولی( سلولی مولکولی، سلول های بنیادی)
دریافت: 1401/1/24 | پذیرش: 1401/3/11 | انتشار: 1401/11/26
دریافت: 1401/1/24 | پذیرش: 1401/3/11 | انتشار: 1401/11/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |