جلد 37، شماره 3 - ( 9-1392 )
جلد 37 شماره 3 صفحات 170-164 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Lotfifar B, Karami A, Sharifi Daramadi P, Fathi M. Effectiveness of hypnotherapy on anxiety level. Research in Medicine 2013; 37 (3) :164-170
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1212-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1212-fa.html
لطفی فر بهنام، کرمی ابوالفضل، شریفی درآمدی پرویز، فتحی مهدی. اثر بخشی هیپنوتراپی در میزان اضطراب. پژوهش در پزشکی. 1392; 37 (3) :164-170
کارشناس ارشد روان‌شناسی عمومی، واحد علوم و تحقیقات شاهرود ، B.Lotfifar@gmail.com
چکیده: (12416 مشاهده)
سابقه و هدف: با توجه به شایع بودن و روند رو به رشد پدپدۀ اضطراب و گزارش‌های از موفقیت آمیز بودن درمان آن با هیپنوتراپی در بیماران و کاستی‌های همچون کمبود پژوهش‌های تجربی در این زمینه در ایران این پژوهش انجام گرفته است، بدین منظور تاثیر هیپنوتراپی در میزان اضطراب گروه آزمایش و عدم انجام آن در گروه گواه در یک درمانگاه خصوصی در تهران صورت پذیرفت.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 26 نفر از مراجعه کنندگان به درمانگاه، که بر اساس مصاحبه بالینیDSM-IV دچار اختلال اضطرابی تشخیص داده شدند، بررسی شدند. این افراد به طور تصادفی به دو گروه مساوی گواه و آزمایش تقسیم گردیدند. سپس میزان اضطراب آنها بر اساس مقیاس زانک سنجیده شد. دو گروه از نظر میزان اضطراب تقریباَ مشابه بودند. در گروه هیپنوتراپی درمان طی پنج جلسه پنج هفته‌ای (هر هفته یک جلسه با تمرینات بین هفته‌ای) توسط روان‌شناس ارشد و زیر نظر اساتید همراه انجام گرفت. سپس میزان اضطراب آنها با آزمون کواریانس مورد قضاوت قرار گرفت و نتایج با گروه گواه مقایسه گردید.
یافته‌ها: افراد دو گروه 13 نفره مشابه بودند یعنی میزان اضطراب اولیه گروه شاهد 45/11 ±31/50 و در گروه آزمایشی 7/7 ± 12/59 (1/ 0 P<) که پس از پنج هفته در گروه گواه 35/12 ±10/58 و در گروه آزمایش تحت هیپنوتراپی به مقدار 63/6 ±9/32 رسید که نشان دهند کاهش 3/43 درصدی است (000/ 0 P<).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که هیپنوتراپی می‌تواند موجب کاهش اضطراب گردد، لذا روش درمانی ارزشمند است که می‌تواند مورد مورد توجه قرار گیرد.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 26 نفر از مراجعه کنندگان به درمانگاه، که بر اساس مصاحبه بالینیDSM-IV دچار اختلال اضطرابی تشخیص داده شدند، بررسی شدند. این افراد به طور تصادفی به دو گروه مساوی گواه و آزمایش تقسیم گردیدند. سپس میزان اضطراب آنها بر اساس مقیاس زانک سنجیده شد. دو گروه از نظر میزان اضطراب تقریباَ مشابه بودند. در گروه هیپنوتراپی درمان طی پنج جلسه پنج هفته‌ای (هر هفته یک جلسه با تمرینات بین هفته‌ای) توسط روان‌شناس ارشد و زیر نظر اساتید همراه انجام گرفت. سپس میزان اضطراب آنها با آزمون کواریانس مورد قضاوت قرار گرفت و نتایج با گروه گواه مقایسه گردید.
یافته‌ها: افراد دو گروه 13 نفره مشابه بودند یعنی میزان اضطراب اولیه گروه شاهد 45/11 ±31/50 و در گروه آزمایشی 7/7 ± 12/59 (1/ 0 P<) که پس از پنج هفته در گروه گواه 35/12 ±10/58 و در گروه آزمایش تحت هیپنوتراپی به مقدار 63/6 ±9/32 رسید که نشان دهند کاهش 3/43 درصدی است (000/ 0 P<).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که هیپنوتراپی می‌تواند موجب کاهش اضطراب گردد، لذا روش درمانی ارزشمند است که می‌تواند مورد مورد توجه قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1392/10/23 | پذیرش: 1392/10/23 | انتشار: 1392/10/23
دریافت: 1392/10/23 | پذیرش: 1392/10/23 | انتشار: 1392/10/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb