پژوهش در پزشکی

سابقه وهدف: متخصصان زنان و زایمان و ماماها به عنوان الگوهایی عملی در زمینه زایمان نقش اساسی در آموزش زنان باردار دارند. هدف از این مطالعه تعیین
نگرش نسبت به روش زایمان و زایمان ترجیحی دانشجویان مامایی، پزشکی و عوامل مرتبط در دانشگاههای شهر تهران بود.
روش بررسی: این مطالعه با شرکت 300 نفر دانشجوی دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران در سال 1393 به صورت توصیفی مقایسهای انجام شد. ابزار گردآوری
اطالعات دو پرسشنامه محقق ساخته شامل پرسشنامه »مشخصات دموگرافیک و عوامل مرتبط با روش زایمان ترجیحی« و پرسشنامه »نگرش نسبت به روش زایمان« است.
پرسشنامهها پس از تعیین اعتبار محتوای کیفی و کمی و پایایی به دو روش بازآزمایی و ارزیابی همسانی درونی با ضریب آلفاکرونباخ مورد استفاده قرار گرفت. دادهها توسط
نرمافزار 16-Spss تجزیه و تحلیل آماری شد. آزمونهای آماری مورد استفاده شامل: کای دو، ANOVA، test-T یا معادل ناپارامتری آنهاست. سطح معناداری مورد
قبول در این مطالعه 05.0≤ value-P است.
یافتهها: در مجموع بیشتر دانشجویان مورد مطالعه)49درصد( روش سزارین را ترجیح داده بودند. در مقایسه گروهها، دانشجویان سال اول مامایی )7.16درصد(
و پزشکی )6.48 درصد(به ترتیب از نظر آماری کمتر از دانشجویان سال 4 مامایی )3/51 درصد( و انترن پزشکی )7/75 درصد( سزارین را ترجیح داده بودند
001.0:value_p , 006.0 .))نگرش اکثریت دانشجویان به روش سزارین مثبت بود، به طوری که در 4 گروه مورد بررسی به ترتیب 5.45 ،3.92 ،8.30 و100
درصد دانشجویان سال اول و چهارم مامایی و سال اول و انترن پزشکی نسبت به سزارین نگرش مثبت داشتند. از میان عوامل مرتبط مورد بررسی سن، قومیت، وزن،
محل سکونت، محل تولد، درآمد ماهانه خانوار، ارتباط معناداری با روش زایمان ترجیحی داشتند.
نتیجهگیری: میزان ترجیح روش سزارین و نگرش مثبت نسبت به آن در میان دانشجویان مامایی و پزشکی سال باال بیشتر از دانشجویان ورودی این رشتههاست
و مسئوالن سیستم آموزشی باید درصدد ایجاد برنامههایی برای اصالح نگرش دانشجویان باشند.