گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (1862 مشاهده)
وجود اتو پادتن های ضد اسیدهای نوکلئیک یکی از ویژگی های بیماری خود ایمن (اتوایمون) لوپوس (Systemic Lupus Erythematous) در انسان و برخی از سویه های موش و حیوانات است. مسائل موجود در اتیولوژی بیماری لوپوس، بررسی دقیق ویژگی های پادگنی (آنتی ژنی) اتو آنتی بادی ها را ایجاب می کند. به عبارت دیگر تعیین ماده ایمنی زای ( ایمو نوژن) اختصاصی این اتو آنتی بادی ها و بررسی نشانه ها یا شاخص های بادگنی (Antigente determinants) مورد شناسایی آن ها، شاید مهم ترین قدم در شناخت اتیولوژی این بیماری باشد. با توجه به این امر و با در نظر گرفتن این مسأله که انجام چنین تحقیقاتی در یک گروه نا همگن ( هتروژن) از آتو آنتی بادی ها غیر ممکن است، استفاده از روش جدید و ارزنده ی مونوکلونال هیبریدوما (Monoclonal Hybridoma) در این بررسی ها از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود. در این مقاله نیز ویژگی های پادگنی و فیزیکو شیمیایی سه نوع اتو آنتی بادی مونوکلونال، که قبلاً توسط نگارنده به روش هیبریدوما تولید شده است (24) مورد بررسی قرار می گیرد.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1365/9/6 | پذیرش: 1366/3/20 | انتشار: 1366/9/13