پژوهش در پزشکی

سابقه و هدف: باروری در مردان شامل توانایی تولید اسپرم  نرمال به تعداد کافی است، عوامل متعددی در روند اسچرماتوژنز و کیفیت پارامترهای اسپرم تاثیرگذار است.  از این عوامل می‌توان به مصرف بعضی داروهای شیمیایی ازجمله زینک و بایولوزاکس– اچ ( ترکیب لوزارتان + هیدروکلروتیازید) از داروهای رایج  در درمان فشار خون اشاره کرد. پژوهش  حاضر به بررسی اثر این داروها براسپرماتوژنز و بیان دوژن مؤثر بر آن در بیضه رت پرداخته است.
روش کار: در این مطالعه تجربی32 سر موش نژاد ویستار 10-12 هفته‌ای تهیه و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شد (8 =n). گروه شاهد دریافت آب مقطر، گروه تیمار بایولوزاکس– اچ (Lnh) با ترکیب (5/12/50 گرم/کیلوگرم وزن بدن از هیدروکلروتیازید ولوزارتان) و گروه تیمار روی (Zn) با (30 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) وگروه (LnhZn) (20 میلی‌گرم بایولوزاکس- اچ + روی) به صورت توام و به روش (مری- معده‌‌ ای) و به مدت 60 روز، ادامه یافت.پس از اتمام دوره، بافت بیضه، پارامترهای اسپرمی و میزان بیان ژن‌های AR و DAZL در تمامی گروه‌ها بررسی شد. تحلیل واریانس یک طرفه آنوا و آزمون‌های توکی انجام شد.  
یافته‌ها: در گروه Lnh کاهش معنادار در تعداد  سلول‌های اسپرماتید(8/1 ± 34/1) در مقایسه با کنترل مشاهده شد. در گروه Zn، همه عوامل مشابه گروه کنترل بودند و تعداد اسپرماتوسیت ها (1/3 ± 75/11) و سلول‌های سرتولی (3/4 ± 14/63) در این گروه‌هادر مقایسه با کنترل افزایش یافت اما این افزایش تنها در تعداد اسپرماتوسیت‌ها به صورت معنادار مشاهده شد. (0/05p<) گروه LnhZn نتایج مشابهی را در تمام عوامل در مقایسه با گروه کنترل داشت، همچنین بیان ژن‌های  AR(0/001± 0/0048) و DAZL (0/006 ± 0/008) درگروه Lnh نسبت به کنترل (0/04 ± 1)کاهش معنادار داشت (0/05= p). ژن AR در گروه Zn (0/073 ± 1/247) و LnhZn (0/224± 1/354) در مقایسه با کنترل افزایش بیان را نشان داد و ژن DAZL نیز در گروه‌های تجربی Zn با مقدار (0/4 ± 1/68) و گروه LnhZn (0/54 ± 1/58) افزایش را به صورت معنادار نشان داد (0/05p<).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استفاده از مکمل روی سبب بهبود عوارض ناشی از مصرف  بایولوزاکس- اچ بر کیفیت اسپرم شد.