جلد 46، شماره 2 - ( 4-1401 )
جلد 46 شماره 2 صفحات 49-40 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.GERUMS.REC.1399/013
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Avazpour S, Nemati J, Dejbakht M. Effect of a period of combined and interval training on C Reactive protein and galactin levels in coronary heart disease. Research in Medicine 2022; 46 (2) :40-49
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3056-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3056-fa.html
عوض پور سحر، نعمتی جواد، دژبخت مجید. بررسی تأثیر یک دوره تمرین‌های ترکیبی و تناوبی بر میزان پروتئین واکنشگر C و گالکتین بیماران قلبی. پژوهش در پزشکی. 1401; 46 (2) :40-49
دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران. ، s.avazpour.98@gmail.com
چکیده: (1274 مشاهده)
سابقه و هدف: بی تحرکی و محدودیت‌های حرکتی عامل بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های قلبی عروقی است. بیماری های قلبی- عروقی در رأس بیماری های مرتبط با بی تحرکی و عامل اصلی مرگ و میر در جهان هستند. یکی از عوامل اصلی پیشگیری و درمان این بیماری‌ها، انجام فعالیت های ورزشی است. از آنجایی که انتخاب برنامه تمرینی مناسب برای این بیماران از اهمیت بالایی برخوردار است و پژوهش های محدودی در این زمینه انجام شده است؛ از این رو هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر یک دوره تمرینات ترکیبی و تناوبی بر میزان پروتئین واکنشگرC و گالکتین بیماران قلبی بوده است.
روش کار: طی این کار آزمایی بالینی، 36 بیمار قلبی عروقی( با میانگین سن 4/1±14/55، وزن 1/5±6/78 و شاخص توده بدنی 33/± 27.81) داوطلبانه انتخاب شدند و پس از مشابه سازی، نمونه ها در 3 گروه قرار گرفتند: گروه تمرین ترکیبی(13=n)، گروه تمرین تناوبی ( 12=n) و گروه کنترل (11=n). معیارهای ورود شامل عدم ظرفیت عملکردی کمتر از 5 مت، نداشتن تاکی کاردی و برادی کاردی و کسر تزریقی بالاتر از 30 بود. معیار های خروج نیز شامل تشخیص پزشک و عدم تمایل به تداوم فعالیت بود. پروتکل گروه تمرین ترکیبی شامل اجرای 3-2 بار در هفته تمرین تداومی هوازی بدون اجرای تمرینات تناوبی طی 4 هفته اول و سپس اجرای 2 بار در هفته تمرین تداومی هوازی و اجرای یک بار در هفته تمرین تناوبی طی 4 هفته دوم بود. پروتکل گروه تمرین تناوبی شامل اجرای 3-2 بار در هفته تمرین تناوبی طی 4 هفته اول و اجرای 3 بار در هفته تمرین تناوبی طی 4 هفته دوم بود. نمونه های خونی 24 ساعت قبل از اولین جلسه تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین (در شرایط یکسان برای هر سه گروه) گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از برنامه آماری t وابسته ، کوواریانس( ANCOVA) و Post Hoc( آزمون شفه) در سطح معناداری 0/05˂P انجام شد.
یافته‌ها: اجرای تمرینات ترکیبی و تمرین تناوبی ، تأثیر معناداری بر کاهش مقادیر سرمی پروتئین واکنشگرC در تمرین ترکیبی به میزان11/0 ± 59/1، 0/05˂P ، در تمرین تناوبی به میزان 08/0 ± 03/1، P˂0/001 را نشان داد. همچنین میزان تغییرات گالکتین-3 در تمرین ترکیبی به میزان 28/0 ± 51/4،P˂0/005 ، در تمرین تناوبی به میزان 14/0 ± 32/2، P˂0/004 در مقایسه با گروه کنترل با مقادیر002/0 ±034/ 0 ، P˂0/316 مشاهده شد. در مقایسه بین گروهی با آزمون تحلیل کوواریانس تغییرات بین گروهی برای پروتئین واکنشگرC ، 15/0 ± 38/1، P˂0/001 و برای گالکتین-3 به میزان 11/0 ± 05/1 ، P˂0/001 بود.
نتیجه‌گیری: احتمال می رود تمرینات ترکیبی و تمرین تناوبی بر کاهش مقادیر سرمی پروتئین واکنشگرC و گالکتین-3 بیماران قلبی عروقی مؤثر باشند، و باعث کاهش بیشتر مقادیر این دو شاخص التهابی( که مقادیر بالای آنها نشانه بیماری های قلبی عروقی است) می شود. در نتیجه با توجه به نتایج حاص، احتمال می رود تمرین ترکیبی در کاهش فاکتورهای خطر بیماری قلبی مؤثر تر از تمرینی تناوبی باشد. و بتوان آن را برای بهبود وضعیت سلامتی بیماران قلبی تجویز کرد.
روش کار: طی این کار آزمایی بالینی، 36 بیمار قلبی عروقی( با میانگین سن 4/1±14/55، وزن 1/5±6/78 و شاخص توده بدنی 33/± 27.81) داوطلبانه انتخاب شدند و پس از مشابه سازی، نمونه ها در 3 گروه قرار گرفتند: گروه تمرین ترکیبی(13=n)، گروه تمرین تناوبی ( 12=n) و گروه کنترل (11=n). معیارهای ورود شامل عدم ظرفیت عملکردی کمتر از 5 مت، نداشتن تاکی کاردی و برادی کاردی و کسر تزریقی بالاتر از 30 بود. معیار های خروج نیز شامل تشخیص پزشک و عدم تمایل به تداوم فعالیت بود. پروتکل گروه تمرین ترکیبی شامل اجرای 3-2 بار در هفته تمرین تداومی هوازی بدون اجرای تمرینات تناوبی طی 4 هفته اول و سپس اجرای 2 بار در هفته تمرین تداومی هوازی و اجرای یک بار در هفته تمرین تناوبی طی 4 هفته دوم بود. پروتکل گروه تمرین تناوبی شامل اجرای 3-2 بار در هفته تمرین تناوبی طی 4 هفته اول و اجرای 3 بار در هفته تمرین تناوبی طی 4 هفته دوم بود. نمونه های خونی 24 ساعت قبل از اولین جلسه تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین (در شرایط یکسان برای هر سه گروه) گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از برنامه آماری t وابسته ، کوواریانس( ANCOVA) و Post Hoc( آزمون شفه) در سطح معناداری 0/05˂P انجام شد.
یافته‌ها: اجرای تمرینات ترکیبی و تمرین تناوبی ، تأثیر معناداری بر کاهش مقادیر سرمی پروتئین واکنشگرC در تمرین ترکیبی به میزان11/0 ± 59/1، 0/05˂P ، در تمرین تناوبی به میزان 08/0 ± 03/1، P˂0/001 را نشان داد. همچنین میزان تغییرات گالکتین-3 در تمرین ترکیبی به میزان 28/0 ± 51/4،P˂0/005 ، در تمرین تناوبی به میزان 14/0 ± 32/2، P˂0/004 در مقایسه با گروه کنترل با مقادیر002/0 ±034/ 0 ، P˂0/316 مشاهده شد. در مقایسه بین گروهی با آزمون تحلیل کوواریانس تغییرات بین گروهی برای پروتئین واکنشگرC ، 15/0 ± 38/1، P˂0/001 و برای گالکتین-3 به میزان 11/0 ± 05/1 ، P˂0/001 بود.
نتیجه‌گیری: احتمال می رود تمرینات ترکیبی و تمرین تناوبی بر کاهش مقادیر سرمی پروتئین واکنشگرC و گالکتین-3 بیماران قلبی عروقی مؤثر باشند، و باعث کاهش بیشتر مقادیر این دو شاخص التهابی( که مقادیر بالای آنها نشانه بیماری های قلبی عروقی است) می شود. در نتیجه با توجه به نتایج حاص، احتمال می رود تمرین ترکیبی در کاهش فاکتورهای خطر بیماری قلبی مؤثر تر از تمرینی تناوبی باشد. و بتوان آن را برای بهبود وضعیت سلامتی بیماران قلبی تجویز کرد.
واژه‌های کلیدی: تمرین ترکیبی، تمرینی تناوبی، تمرین هوازی، پروتئین واکنشگر C، گالکتین-3، بیماران قلبی- عروقی.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
بین رشته ای (پزشکی و علوم انسانی)
دریافت: 1400/3/31 | پذیرش: 1400/10/4 | انتشار: 1401/5/27
دریافت: 1400/3/31 | پذیرش: 1400/10/4 | انتشار: 1401/5/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb