جلد 47، شماره 2 - ( 4-1402 )
جلد 47 شماره 2 صفحات 88-75 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MODARES.REC.1397.195
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gholi M, Shatizadeh Malekshahi S, Bamdad T. Evaluation of the Effect of MAGE-A3 Tumor Antigen on the Oncolytic Activity of Reovirus in Colorectal Cancer Cell Lines. Research in Medicine 2023; 47 (2) :75-88
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3220-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-3220-fa.html
قلی مهری، شاطی زاده ملک شاهی سمیه، بامداد طراوت. بررسی تأثیر آنتی‌ژن توموری MAGE-A3 برفعالیت اونکولایتیکی ویروس رئو در رده‌های سلول توموری کولورکتال. پژوهش در پزشکی. 1402; 47 (2) :75-88
گروه ویروس‌شناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، ایران. ، s.shatizadeh@modares.ac.ir
چکیده: (942 مشاهده)
سابقه و هدف: سرطان کولورکتال سومین دلیل بدخیمی شایع و چهارمین دلیل مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در سراسر جهان است .اگرچه بسیاری از درمان‌ها از جمله جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی برای آن استفاده می‌شود، ولی با توجه به مؤثر نبودن آنها تحقیق‌ها روی سایر روش‌ها درحال انجام است. استفاده از آنتی‌ژن‌های توموری علیه تومور یکی از انواع روش‌های درمانی است که در همراهی با سایر روش‌های درمانی می‌تواند سبب تحریک بهتر سیستم ایمنی علیه تومور شود. استفاده از ویروس‌های انکولایتیک با ویژگی طبیعی در از بین بردن سلول‌های سرطانی زمینه گسترده‌ای را برای مطالعه‌های بیشتر فراهم کرده است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آنتی‌ژن توموری MAGE-A3 بر فعالیت اونکولایتیکی ویروس رئو در رده‌های سلول توموری کولورکتال است.
روش کار: در این مطالعه تجربی از سلول L929 که جزو رده سلولی فیبروبلاست است به عنوان سلول میزبان برای تکثیر رئوویروس استفاده شد. تیتر رئو ویروس با روش CCID50 تعیین و تیتر مناسب برای مطالعه انتخاب شد. پلاسمید بیان کننده MAGEA3 به سلول‌های سرطان کولورکتال با منشأ موشی (CT26) و انسانی (Caco2) ترانسفکت شده و با ویروس رئو (1 = MOI و 01/0 = MOI) آلوده شدند. 24 ساعت بعد از تلقیح رئوویروس و مشاهده CPE سلول‌ها برای بررسی آپوپتوز جمع شدند و با روش فلوسایتومتری سنجیده شدند.
یافته‌ها: میزان آپوپتوز در سلول CT26 در حضور وکتور بیان‌کننده MAGE-A3 و آلوده شده با ویروس رئو (در 1 = MOI 3/8 ± 38/5درصد و 0/02 > p-value / در 0/01 = MOI 2/1 ± 30 درصد و 0/005 > p-value) نسبت به نبود وکتور بیان‌کننده MAGE-A3، (در 1 = MOI 0/9 ± 22/4درصد و 0/01 = MOI 0/3 ± 15/8درصد) بیشتر بود. از طرفی میزان آپوپتوز در سلول Caco2 در حضور وکتور بیان‌کننده MAGE و آلوده شده با ویروس رئو (در 1 = MOI 1/8 ± 22/5درصد و/ p-value = NS در 0/01 = MOI 2 ± 11 درصد و p-value = NS) نسبت به نبود وکتور بیان‌کننده MAGE-A3، (در 1 = MOI 2/7 ± 45/5 درصد و 0/01 = MOI 0/9 ± 11/5درصد) کمتر بود. می‌توان چنین بیان کرد که با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه تأثیر سیتولیز توسط ویروس رئو در رده سلولیCaco2 بیشتر از سلول CT26 است و همچنین میزان کشندگی سلول در حضور وکتور بیان‌کننده MAGE-A3 در سلول CT26 تقریبا دو برابر حالتی است که این وکتور در سلول Caco2 وجود دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به میزان کشندگی بالاتر ویروس در سلول‌های Caco2 و وضعیت ژن‌های P53 و Ras در این سلول به نظر می‌رسد که P53 موتانت ولی Ras فعال است، ویروس فعالیت بیشتری داشته و حضور MAGE-A3با کاهش فعالیت Ras، از فعالیت ویروس می‌کاهد.
روش کار: در این مطالعه تجربی از سلول L929 که جزو رده سلولی فیبروبلاست است به عنوان سلول میزبان برای تکثیر رئوویروس استفاده شد. تیتر رئو ویروس با روش CCID50 تعیین و تیتر مناسب برای مطالعه انتخاب شد. پلاسمید بیان کننده MAGEA3 به سلول‌های سرطان کولورکتال با منشأ موشی (CT26) و انسانی (Caco2) ترانسفکت شده و با ویروس رئو (1 = MOI و 01/0 = MOI) آلوده شدند. 24 ساعت بعد از تلقیح رئوویروس و مشاهده CPE سلول‌ها برای بررسی آپوپتوز جمع شدند و با روش فلوسایتومتری سنجیده شدند.
یافته‌ها: میزان آپوپتوز در سلول CT26 در حضور وکتور بیان‌کننده MAGE-A3 و آلوده شده با ویروس رئو (در 1 = MOI 3/8 ± 38/5درصد و 0/02 > p-value / در 0/01 = MOI 2/1 ± 30 درصد و 0/005 > p-value) نسبت به نبود وکتور بیان‌کننده MAGE-A3، (در 1 = MOI 0/9 ± 22/4درصد و 0/01 = MOI 0/3 ± 15/8درصد) بیشتر بود. از طرفی میزان آپوپتوز در سلول Caco2 در حضور وکتور بیان‌کننده MAGE و آلوده شده با ویروس رئو (در 1 = MOI 1/8 ± 22/5درصد و/ p-value = NS در 0/01 = MOI 2 ± 11 درصد و p-value = NS) نسبت به نبود وکتور بیان‌کننده MAGE-A3، (در 1 = MOI 2/7 ± 45/5 درصد و 0/01 = MOI 0/9 ± 11/5درصد) کمتر بود. می‌توان چنین بیان کرد که با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه تأثیر سیتولیز توسط ویروس رئو در رده سلولیCaco2 بیشتر از سلول CT26 است و همچنین میزان کشندگی سلول در حضور وکتور بیان‌کننده MAGE-A3 در سلول CT26 تقریبا دو برابر حالتی است که این وکتور در سلول Caco2 وجود دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به میزان کشندگی بالاتر ویروس در سلول‌های Caco2 و وضعیت ژن‌های P53 و Ras در این سلول به نظر می‌رسد که P53 موتانت ولی Ras فعال است، ویروس فعالیت بیشتری داشته و حضور MAGE-A3با کاهش فعالیت Ras، از فعالیت ویروس می‌کاهد.
واژه‌های کلیدی: سرطان کولورکتال، آنتی‌ژن توموری، ویروس رئو
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
ویروس شناسی
دریافت: 1401/7/20 | پذیرش: 1402/1/15 | انتشار: 1402/6/7
دریافت: 1401/7/20 | پذیرش: 1402/1/15 | انتشار: 1402/6/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb