گروه بیولوژی سلولی و آناتومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ، abbas.aliaghaei@sbmu.ac.ir
چکیده: (369 مشاهده)
سابقه و هدف: بیماریهای عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون ازجمله مهمترین بیماریهای عصبی هستند که علاوه بر تأثیرهای شناختی و حرکتی، اغلب با درد مزمن نیز همراهند. ترامادول بهعنوان یک داروی مسکن در مدیریت درد این بیماران استفاده میشود، اما تأثیر آن بر سیستم عصبی مرکزی و عملکردهای شناختی و حرکتی هنوز مورد بحث است.
روش کار: با مروری بر تحقیقهای پیشین انجام شده و جمعآوری دادهها از پایگاههای علمی معتبر مثل Pubmed تحقیق انجام شده است. بررسی مکانیسمهای اثر ترامادول و تأثیر آن بر بیماران مبتلا به آلزایمر و پارکینسون میپردازد. ترامادول از طریق مهار بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین میتواند سبب عملکرد ضد دردی شود، ولی از طرفی این میتواند سبب اختلال در عملکردهای شناختی در افراد مصرفکننده شود.
نتیجهگیری: پژوهشها نشان میدهند که ترامادول میتواند علایم شناختی در بیماران آلزایمر را تشدید کند و مشکلات حرکتی در بیماران پارکینسون را افزایش دهد بنابراین به نظر میرسد که ترامادول میتواند بهعنوان یک گزینه درمانی برای کاهش درد در بیماران مبتلا به بیماریهای عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون مفید باشد، اما مسائل مربوط به عوارض دارو نیز درنظر گرفته شود.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
داروسازی: (فارماکولوژی، اقتصاد دارو) دریافت: 1403/10/2 | پذیرش: 1403/12/11 | انتشار: 1403/12/21
ارسال پیام به نویسنده مسئول