Bashiribod H, Rahbarian N, Eslami G, Kazemi B, Jannatsharif E, Mahmoudirad M, et al . Prevalence of Coxiella burnetii in Human, Animal Hosts and Hard Ticks in West Mazandaran Province Iran, 2003-4. Research in Medicine 2008; 32 (3) :253-257
URL:
http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-527-fa.html
دکتر حسن بشیریبُد ، مهندس نورینا رهبریان ، دکتر گیتا اسلامی ، دکتر بهرام کاظمی ، ابراهیم جنتشریف ، دکتر مهناز محمودیراد ، و همکاران.. بررسی شیوع کوکسیلا بورنتی در انسان، میزبانان حیوانی و کنههای سخت در غرب استان مازندران در سالهای 84-1383. پژوهش در پزشکی. 1387; 32 (3) :253-257
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-527-fa.html
چکیده: (16198 مشاهده)
سابقه و هدف: اهمیت بیماریهای مشترک بین انسان و دام (زئونوزها) و تأثیر این بیماریها بر سلامت و بهداشت افراد جامعه، بر کسی پوشیده نیست. از جمله ایـن بیـماریها، آلودگی با کوکسیلا بورنتی و ابتلای انسان به تـب کیو میباشد. بنا به اهمیت موضوع و نبود آمار مستند در جامعه ایرانی، این مطالعه انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، برای بررسی شیوع کوکسیلابورنتی در انسان، میزبانان حیوانی و کنههای سخت، نسبت به جمعآوری نمونهها از مناطق منتخب غرب استان مازندران اقدام گردید. نمونههای خون اخذشده از انسان و میزبانان حیوانی به روش PCR، بررسی شدند. کنههای سخت پس از صید، مورد شناسایی قرار گرفتند و جنس، گونه و مرحله رشد آنها تعیین و با استفاده از تکنیکهای رایج، DNA نمونهها استخراج گردید. برای کوکسیلابورنتی، ابتدا بر روی هر نمونه، تکنیک PCR و بلافاصله، تکنیک Nested-PCR انجام گرفـت.
یافتهها: جمعاً 2417 کنه سخت از روی بدن حیوانات (1644 کنه) و از طبیعت (773 کنه) در مناطق روستایی منتخب غرب استان مازندران، صید و شناسایی شدند. گونههای کنههای سخت جمعآوری شده به ترتیب وفور عبارت بودند از: Ixodes ricinus (72%)، Hyalomma anatolicum anatolicum (15%)، Boophilus annulatus (9%)، Haemaphysalis sulcata (3%)، Dermacentor marginatus (1%). از مجموع 1052 نمونه مورد بررسی، یعنی 447 نمونه خون (از 120 انسان، 135 رأس گوسفند، 102 رأس گاو، 6 رأس بز، 20 قلاده سگ، 10 عدد جوجه تیغی) و 605 عدد کنه از 5 گونه متفاوت از کنههای سخت (که بطور تصادفی از بین 2417 عدد کنه صید شده انتخاب شده بودند)، هیچ مورد مثبت نسبت به کوکسیلا بورنتی در غرب استان مازندران مشاهده نشد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه میتوان نتیجهگیری کرد که در شرایط کنونی، غرب استان مازندران از وجود کانونهای اپیدمیک، اندمیک، اپیزوتیک و انزوتیک کوکسیلابورنتی پاک است. ضمن اینکه باید توجه داشت که چرخههای انزوتیک پاتوژنی چون کوکسیلابورنتی، در میزبانان مخزن در نواحی مختلف، متفاوت بوده، و بر این اساس، آمارها نشاندهنده تفاوتهای فاحش در میزان شیوع کوکسیلا در مناطق جغرافیایی مختلف هستند.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1387/11/19 | انتشار: 1387/6/25