پژوهش در پزشکی

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت شاخص‌های التهابی و وجود گزارش‌هایی مبنی بر تاثیر تمرین‌های مقاومتی بر سایتوکین‌ها، تاثیر مثبت مصرف زنجبیل بر تغییر‌های مقادیر شاخص‌های التهابی شامل اینترلوکین 10(IL-10) و عامل نکروز‌دهنده آلفا (TNF-α) بررسی  شد.

مواد و روش‌ها: 40مرد ورزشکار به طور تصادفی به چهار گروه شامل؛ دو گروه تمرین مقاومتی دلورم و آکسفورد با و بدون مکمل زنجبیل(گروه تجربی) و دو گروه دارونما همراه با اجرای تمرین مقاومتی دلورم و آکسفورد ( با و بدون دارونمایی موسوم به نشاسته) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی به دو گروه تمرین‌های ویژه برای نواحی مختلف بدن و با توجه به یک تکرار بیشینهسه جلسه در هفته و به مدت یک هفته اجرا شد. آزمودنی‌‌های گروه تجربی سه گرم  پودر زنجبیل را در سه وعده (هر وعده یک گرم)، قبل از سه وعده اصلی غذایی مصرف کردند. گروه دارونما نیز یک کپسول حاوی یک گرم نشاسته را با همان شیوه و مدت زمان گروه تجربی مصرف می‌کردند. خونگیری از آزمودنی‌های تحقیق در سه مرحله استراحتی، بلافاصله و 24 ساعت پس از انجام تمرین‌های مقاومتی مذکور انجام شد.

یافته‌ها: تحقیق نشان داد تمرین‌های مقاومتی همراه با مکمل یاری موجب کاهش
 شاخص‌های التهابی IL-10 و TNF-α شد که مورد قضاوت آماری قرار گرفت (01/0>p).

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین‌های بدنی توام با مکمل زنجبیل موجب کاهش
شاخص‌های التهابی باشد. با وجود این، مطالعه‌های دیگری با طول دوره بیشتر مکمل یاری زنجبیل برای تعیین  آثار این مداخله غیردارویی بر مارکرهای التهابی  نیاز  است.